Pytanie do znawców

[ElGeneral]

Nie da się wykluczyć możliwości, że szyftarze kiedyś robili strzały (i być może łuki), a potem (skoro łuki na polach bitewnych i w kniejach stały się anachronizmem ze względu na diablo długi okres szkolenia) zmienili fach, nie zmieniając materiału, w którym pracowali. Zrobienie łoża do dubeltówki powierzyłbym raczej jegomościowi, który do drewna nie podchodził ze strugiem i siekierą, tylko z dłutem i tarnikiem. Przekonaj mnie, że nie mam racji...
http://cosel.nkgk.pl/szyftarz.html

[Navajero]

Podałem Ci źródło, a sam Gloger powołuje się jeszcze na inne dokumenty. Ta druga wersja - o ile mi wiadomo - nie ma żadnego potwierdzenia. Gdybać mi się nie chce, bo i podstaw do tego nie mam żadnych.

[ElGeneral]

To może nazywano ich szypnikami? Gloger pisze, że wyrabiających strzały określano łacińskim mianem ballistiarii, ale tak Rzymianie nazywali swoich "artylerzystów"...
http://imageshack.us/photo/my-images/692/szypnik.jpg/
P. S.
Właściciela tego kramu autor fotoreportażu z rycerskiej imprezy nazywa właśnie szypnikiem ;-)...

[Navajero]

To może nazywano ich szypnikami?

Nic mi na ten temat nie wiadomo, ale skoro w staropolszczyźnie strzały nazywano szypami, to byłby to chyba sensowny neologizm.

Gloger pisze, że wyrabiających strzały określano łacińskim mianem ballistiarii, ale tak Rzymianie nazywali swoich "artylerzystów"...

Niezupełnie. O ile pamiętam ( ale nie daję za to głowy, starożytny Rzym to nie moja specjalność) nazywano tak - i owszem - obsługujących rozmaite balisty czy onagry, ale też i ustrojstwa zwane gastraphetes (łuk brzuszny), będące czymś w rodzaju kuszy.

[ElGeneral]

Pytanie do znawców anatomii:

Czy można zacisnąć na czymś palce tak mocno, żeby knykcie zbielały? Podejrzewam, że tak. Ale czy wtedy na tych knykciach wystąpią kropelki potu?

Tak sobie pytam. Wedle tłumaczonej przeze mnie autorki - i owszem.

[Agi]

Na knykciach raczej nie wystąpią, mogą z wysiłku wystąpić na czole.

[Alfi]

Na dłoniach też, ale po wewnętrznej stronie dłoni.

[ElGeneral]

Dłoń zaciśnięta np. na rękojeści miecza może się spocić od wewnątrz (choć fachowcy, żeby temu zapobiec, przed bitwą smarowali dłonie np. octem). Ale tego chyba raczej postronny obserwator nie zauważy?

[mr.maras]

Może te kropelki spłynęły po przedramieniu? D.pa jako taka też się nie poci zbyt chętnie, a pot po d...pie spływa... ;)

[ElGeneral]

Nie jest to wykluczone :-)...

[ElGeneral]

Kolejne pytanie do znawców.
W czasie Wojny Stuletniej Francuzi (podobno) pojmanym angielskim łucznikom obcinali palec wskazujący i serdeczny, żeby pozbawić ich możliwości napinania łuku.
Czy tak okaleczony człowiek mógłby szermować mieczem?

[in_ka]

Obcięcie kciuka stanowiłoby utrudnienie w prowadzeniu broni białej, brak tylko tych dwóch palców: wskazującego i serdecznego nie - nie ma przeciwwskazań do walki mieczem.

Natomiast przy współczesnych - anatomicznych rękojeściach szpady i floretu prowadzenie broni bez palca wskazującego bardzo utrudniłoby.
Szabla nie ma rękojeści anatomicznej.
:)

[ElGeneral]

Niewątpliwie masz rację, o Urocza. Tylko że miecz akurat jest dość ciężką bronią i mam wątpliwości, czy dałoby się nim szermować. Machać niby cepem, owszem. Ale zadawać ciosy, czy się przed nimi zastawiać? Zet yz ze kłeszczyn...

[in_ka]

Jak trafnie zauważyłeś miecz jest relatywnie ciężką bronią, dlatego w walce nie ma szans na finezyjne szermowanie a wiele ciosów zadaje się wręcz walcząc oburącz.
Nadal twierdzę, że sił ułomkowi (nawet bez tych dwóch paliczków) walczącego mieczem wystarczy :).

[ElGeneral]

Tak mimochodem...
Jeżeli ktoś żywi przekonanie, że ma największy na świecie kompleks niższości, to kim on właściwie jest?