Seks w literaturze

[Cordeliane]

Jeżeli piszesz, że autor musi pokombinować, czyli łamać sobie głowę, aby przedstawić coś, co scena seksu by przedstawiała najlepiej, bez użycia owej sceny - to, fakt, jest to zwyczajna pruderia.

No wiesz, a co to znaczy "najlepiej"? :)
Wiele rzeczy można napisać i wyrazić, nie informując koniecznie czytelnika, co kto komu wkładał i w który otwór. Wiele uroku tkwi w podtekstach, niedopowiedzeniach i opisach pośrednich. Taka "pruderia", jak ją definiujesz, obowiązywała w literaturze pięknej przez długie lata, i co? Myślę, że bez niej nie mielibyśmy wielu pięknych scen i poezji miłosnej (oj, to dopiero jest kombinowanie!) ;)

[B.A.Urbański]

A ja uważam, że jeżeli taka scena jest potrzebna, to powinna się znaleźć, ale autor powinien poważnie zastanowić się, do czego to ma służyć i jak to dobrze opisać. Inne przypadki to tylko takie niepotrzebne wklejanie scen.

[ElGeneral]

Wittlin napisał kiedyś, że sceny erotyczne dzielą się na
1. Nieprzyzwoicie przyzwoite:
Rycerz w pełnej zbroi siedząc na koniu obejmuje gorącym uściskiem obleczoną od stóp po głowę w biel niewinności pannę. Obok leży rozharatany smok.
2. Przyzwoicie przyzwoite:
Rycerz już bez zbroi całuje częściowo rozebraną pannę. Smok jak poprzednio, rumak pasie się obok smoczego cielska.
3. Przyzwoicie nieprzyzwoite:
Rycerz chędoży pannę, czemu nie bez zainteresowanie przygląda się rumak. Smok się też przygląda i obleśnie oblizuje.
4. Nieprzyzwoicie nieprzyzwoite.
Rycerz chędoży zadowolonego wyraźnie smoka, a rumak pannę.

Naprawdę nie szkoda wam klawiatur na takie rozważania?

[Juhani]

Ja to może i gupi jestem, ale w ogóle nie rozumiem, po co sceny seksu w literaturze fantastycznej są.
Ktoś się bez nich źle czuje, czy jak?

Po coś ty to, nieszczęsny, napisał?!

Moderatorze! Nie ma jakiegoś wątku "Seks a literatura fantastyczna?

[Cordeliane]

Nie kryguj się, bardzo dobrze napisałeś, coś się przynajmniej dzieje ;)

[Juhani]

Przejrzałaś mnie, potworna istoto! :) Tym bardziej, że gdyby taki wątek był oficjalnie, to podejrzewam, że niewiele by tam wpisów było:) Nie wypada! :)))

[Kruger]

Moderatorze! Nie ma jakiegoś wątku "Seks a literatura fantastyczna?

Już jest - voila!

[Młodzik]

Podtekstu tu nie ma, tylko ewentualnie ironia, bo ty przecież nie uważasz się za pruderyjnego... :)

No, co najwyżej za wybiórczo pruderyjnego ;).

[Kruger]

Naprawdę nie szkoda wam klawiatur na takie rozważania?

Bo widzisz, ten temat jakoś tak niezdrowo (a może właśnie zdrowo) podnieca...

Nie zapominajmy o niewątpliwie edukacyjnym walorze scen łóżkowych w literaturze. Choć trudno to ocenić z perspektywy czasu, ale bardzo niewykluczone, że moja ars amandi znacznie zyskała na zapoznaniu się z niektórymi powieściami :)

[neularger]

Jeżeli piszesz, że autor musi pokombinować, czyli łamać sobie głowę, aby przedstawić coś, co scena seksu by przedstawiała najlepiej, bez użycia owej sceny - to, fakt, jest to zwyczajna pruderia.

No wiesz, a co to znaczy "najlepiej"? :)
Wiele rzeczy można napisać i wyrazić, nie informując koniecznie czytelnika, co kto komu wkładał i w który otwór. Wiele uroku tkwi w podtekstach, niedopowiedzeniach i opisach pośrednich. Taka "pruderia", jak ją definiujesz, obowiązywała w literaturze pięknej przez długie lata, i co? Myślę, że bez niej nie mielibyśmy wielu pięknych scen i poezji miłosnej (oj, to dopiero jest kombinowanie!) ;)

Czyli się jednak nie zgadzamy. :)
Jak napisałem dla mnie decydującym jest kryterium celu. Oczywiście, że pewnie wielu pięknych scen byśmy nie mieli, gdyby autorzy mogli tak otwarcie i bez kombinowania... Ale z drugiej strony, wyobraźmy sobie powieść prowadzoną w pierwszej osobie, gdzie narratorem jest jakiś dres. Dochodzi do sceny seksu i co: "Wziąłem i ją poznałem na sposób biblijny"?
Spójność postaci leci w drobiezgi, a czytelnik turla się po podłodze... :)

edit. znak zapytania i literka

[ElGeneral]

Naprawdę nie szkoda wam klawiatur na takie rozważania?

Bo widzisz, ten temat jakoś tak niezdrowo (a może właśnie zdrowo) podnieca...
Nie zapominajmy o niewątpliwie edukacyjnym walorze scen łóżkowych w literaturze. Choć trudno to ocenić z perspektywy czasu, ale bardzo niewykluczone, że moja ars amandi znacznie zyskała na zapoznaniu się z niektórymi powieściami :)

Krugerze, polecam erotykę Państwa Środka.
"Nefrytowy Jednooki Smok Bohatera Siedmiu Wachlarzy zagłębił się w Dolinę Niebiańskiej Rozkoszy. Przez chwilę błądził jeszcze, ale w końcu trafił do Groty Szczęścia. Z ust Ping-Ponga wydarł się Okrzyk Zwycięstwa, gdy jego Jaspisowe Lędźwie objęły Atłasowe Kolumny Pong-Ping..."
I tak dalej, i tym podobnie.
Twoja ars amandi niewątpliwie na tym zyska.

[Cordeliane]

Czyli się jednak nie zgadzamy. :)

Tak i nie, bo obojgu nam chodzi o celowość - przykład z dresem jest dobry. Nie mam nic przeciwko, jeśli scena jest istotna. Ale właściwie zaczynam się jeszcze zastanawiać, czy rozumiemy to samo przez sceny - bo ja cały czas myślę bardziej o opisach, co kto komu wkładał i z której strony, na ogół naprawdę zbędnych dla fabuły, a nie o samym stwierdzeniu (tymi bądź innymi słowy, bądź przez najazd na kominek, bądź ukazanie bohaterów w łóżku "po"), że akt się odbył.
Natomiast - tu się nie zgadzam - nie uważam, żeby wszelkie "kombinowanie" było wyrazem pruderii. Niech się Autor postara i zagra czytelnikowi na wyobraźni, a co.

[neularger]

Ale właściwie zaczynam się jeszcze zastanawiać, czy rozumiemy to samo przez sceny - bo ja cały czas myślę bardziej o opisach, co kto komu wkładał i z której strony, na ogół naprawdę zbędnych dla fabuły, a nie o samym stwierdzeniu (tymi bądź innymi słowy, bądź przez najazd na kominek, bądź ukazanie bohaterów w łóżku "po"), że akt się odbył.

Cóż, szczegółowość sceny... Jeżeli faktycznie jest to zbędne dla fabuły, budowania napięcia/relacji czy choćby poinformowania, że bohater/bohaterka ma znamię w kształcie truskawki na tyłku lub gdzie indziej... To wywalamy - ponownie kryterium celu. Ale znów przywołam mojego dresa - jak dziesięć stron wcześniej dostaliśmy wyjątkowo szczegółowy opis masakrowania gęby kumpla... ex-kumpla, to bohater nie może tak znienacka zrobić się lakonicznym...
Z drugiej strony detaliczny opis, prócz tego, że może się wydawać wulgarny albo śmieszny, to wywoła w czytelniku przekonanie, że autor znienacka popadł w pornografię. :)

Natomiast - tu się nie zgadzam - nie uważam, żeby wszelkie "kombinowanie" było wyrazem pruderii. Niech się Autor postara i zagra czytelnikowi na wyobraźni, a co.

Dobszsz... Tu się nie zgadzamy.

Czyli już spokojnie możemy podpisać protokół rozbieżności... :)

[Alfi]

Przeczytajcie Miłość w czasach zarazy Garcíi Marqueza (jeśliktoś nie czytał). Opis nocy poślubnej Juvenala Urbino to prawdziwy majstersztyk.

[jaynova]

Ciesze sie, że moja skromna polecanka książkowa zapoczątkowała tak poważny wątek.

Wspomniane już Rozkosze nocy Sherrilyn Kenyon i następne tomy z cyklu są rzeczywiście półpornograficzne. Radzę jeszce zapoznać się z serią J.R. Ward "Bractwo Czarnego Sztyletu".