Terry Pratchett, czyli rzut Światem Dysku i nie tylko

[Meduz]

To ja w takim razie jestem niepoprawny, bo czytałem wszystkie (przetłumaczone na j. polski) części Świata Dysku i każda bawiła mnie swoim humorem, także "Pomniejsze bóstwa".
Ale faktem jest, że o ile pierwsze części "zjadało się" od deski do deski, to teraz przeczytanie całości zajmuje mi nawet kilka dni.

[nosiwoda]

Bo każda MA humor. Ale po kilku pierwszych humor nie jest już rzeczą, DLA KTÓREJ były pisane. IMO.

[Coleman]

Bo z czasem Pratchett staje sie coraz bardziej smieszny, a coraz mniej zabawny...
FTSL

[Dabliu]

Może jeszcze kiedyś spróbuję. Ja w żadnym wypadku nie odmawiam Pratchettowi mądrości czy swoistego ciężaru gatunkowego. Problem w tym, że mi naprawdę nie zdarza się pomylić w kwestii pierwszego wrażenia. Jeśli książka nie podchodzi mi już na pierwszych stronach, to nie podejdzie, choćby dalej nie wiadomo jakie treści się kryły. W takim wypadku wolę przeczytać inną mundrom książkę, nad którą przy okazji nie zasnę. A styl Pratchetta niestety strasznie mnie nuży.
A przecież w końcu - jak to bodaj napisał Kłulik w wątku Dukajowym - lektura ma przede wszystkim sprawiać przyjemność.

Ale zapamiętam, by w przyszłości podjąć próbę zmierzenia się z "Pomniejszymi bóstwami". Jest jakaś szansa żeby toto znalazło się w tanich księgarniach?

[kaj]

Pomniejsze bóstwa to kopanie leżącego. IMO z tych słabszych Pratchettów. Lepiej zacząć od Straż, straż.

[kiwaczek]

Wiadomo... Gusta, guściki i te sprawy...

Ale popieram Colemana w całej rozciągłości. Pomniejsze bóstwa to jedna z najlepszych książek z tego cyklu. Jest inna niż pozostałe, mniej jajcarska, ale wcale przez to nie gorsza. Poważniejsza, bo traktująca o sprawach trudnych i budzących wiele emocji. Ale kopaniem leżącego to bym tego zdecydowanie nie nazwał.

[kaj]

A ja i owszem. Są w PM fragmenty znakomite (np. opis Efebu), ale jechanie po religii IMO nic nie wnosi poza znanymi od wieków numerami. Jak dla mnie przynudzanie.
Wolę tomy ze strażą albo wiedźmami.

[kiwaczek]

A gdzie mnie Kaju do wieków! Ja dopiero 32 lata po tym świecie chodzę! ;)

Ale skoro książka wzbudza tak kontrowersyjne opinie, to tym bardziej warto sięgnąć i swój własny osąd wydać :)

[Coleman]

Pomniejsze bostwa sa dobre dla tych, ktorych nie przekonuje jajcarski styl Pratchetta. Osobiscie i prywatnie tylko Vimes. I tylko nie wiem, czy wole go bardziej jako stroza prawa, czy jako dyplomate :)

[ElGeneral]

Mnie osobiście urzeka Lord Vetinari. A najbardziej podoba mi się cykl o Straży. Pomijając wszystko inne, każda z tych książek, to zakręcona, ale doskonale przemyślana zagadka kryminalna.

[Meduz]

Ja uwielbiam cykl ze śmiercią;-D Śmierć jest the best!!!

[nosiwoda]

Ciekawe, czy powtórzysz jej to, jak już po Ciebie wpadnie :)

[Harna]

Jemu, nosiwodo, jemu ;-)

Śmierć, Ridcully i Bezdennie Głupi Johnson — to moi zdecydowani faworyci. Lubię też wiedźmy, natomiast ze strażą bywa różnie. Póki co spośród wszystkich książek PTerry'ego największy zawód sprawiło mi Równoumagicznienie. Nie dałam rady przebrnąć.

[nosiwoda]

Ja tam jestem za polską wersją - czyli żeńską. Śmierć od 1997 r. wygląda dla mnie tak: Śmierć.

/edit: Aha, a z Pratchetta IMO najgorsze do przebrnięcia były "Ruchome obrazki". Ze trzy razy próbowałem, zanim skończyłem. I tak mnie zraziły, że na kilka lat dałem sobie spokój z Pratchettem.

[Harna]

A dla mnie wersja męska jest wersją oczywistą i naturalną :-) Dlatego tak lubię Śmierć w wykonaniu Pratchetta, pasuje do moich osobistych wyobrażeń.