Ślepowidzenie - Peter Watts

[Albiorix]

Edit: chciałem napisać że wszystko już było u Homera ale ten komentarz już był :O

[Q]

Zasadniczo to większości powieści sf można postawić zarzut, że coś już kiedyś gdzieś było. Przy dziełach spoza sf jeszcze gorzej. Można, jak Yossarian w "Paragrafie 22 bis" twierdzić, że Szekspir zerżnął wszystko z Plutarcha i Marlowe'a, ale czy to będzie miało sens?

Tyle, że ja naprawdę im bardziej się wczytuję w Wattsa, tym mniej widzę w nim oryginalności. Owszem, literacko jest to ok, może nawet bardzo ok. Żonglowanie znanymi pomysłami jest sprawne. Pomysły ciekawe, ale nie widzę w tej powieści nijakiego objawienia. Do klasy Lema czy Egana (IMO) daleko. Gdyby to był debiut pewnie bym piał z zachwytu, ale to jest trzecia powieść.

Tak, rzecz jest dobra, ale widziałem lepsze. Klasa "Aristoi"? Być może, ale widywałem wyższe klasy. (I to nie jest tak, że żałuję czasu poświęconego na lekturę. Nie, bardzo fajna kniga, ale nie objawienie. Nawet nie "Przestrzeń objawienia", choć stylistycznie znacznie lepsza.)

A już zarzucanie, że "ciężki, ponury klimat" jest z "Fiaska", to gruba przesada. Żeby nie wymienić "Prometeusza skowanego", czy wcześniejszych dzieł, tylko od razu Lem?

Bo akurat z Lemem najsilniej się kojarzy (misja pierwszokontaktowa, opisy technologii, etc.).

No i któryś tam recenzent zestawiał Wattsa z Lemem, po mojemu na wyrost.

ps. tak przy okazji, bo kiedyś podobnie pojechałem po "BSG", finał mi się podobał, jednak przed Moorem czapka za łba, gładko rzecz zakończył...

[Korowiow]

Do klasy Lema czy Egana (IMO) daleko. Gdyby to był debiut pewnie bym piał z zachwytu, ale to jest trzecia powieść.

Więc debiut Lema Cię zachwycił?

Zresztą, skoro przy Lemie jesteśmy, to można robić zarzuty, iż "Wizja Lokalna", gdy się ją zestawi z wcześniejszym o pół wieku "Nowym wspaniałym światem" też nie jest taka powalająco nowatorska. Sam Lem też parokrotnie powracał w swojej twórczości do niektórych idei, czy wątków.
Rzecz nie w tym, że autorzy korzystają z pewnych wcześniejszych pomysłów, ale że owe pomysły twórczo rozwijają.

[Q]

Więc debiut Lema Cię zachwycił?

Nie zachwycił.

(BTW. porównując czwarte powieści obu panów przyznałbym jednak Wattsowi przewagę jeśli chodzi o warstwę stricte stylistyczną, i dojrzałość literacką*. Inna rzecz, ze SF poszła od lat '50 mocno do przodu, i dziś obowiązują wyższe standardy, m.in. przez Lema kształtowane.)

Zresztą, skoro przy Lemie jesteśmy, to można robić zarzuty, iż "Wizja Lokalna", gdy się ją zestawi z wcześniejszym o pół wieku "Nowym wspaniałym światem" też nie jest taka powalająco nowatorska.

"Wizja..." wprowadza zupełnie nowe rzeczy (no, prawie nowe, bo jeszcze "Miasto i gwiazdy" było): tematykę nanotechnologii, konsekwencji wszechmocy technologicznej i (co uważam za najoryginalniejsze) antynomii cywilizacyjnych - czy rozwój bez wzgledu na cenę wybrać, czy skansen?

Sam Lem też parokrotnie powracał w swojej twórczości do niektórych idei, czy wątków.

Tak, ale za każdym razem przedstawiał je głębiej i dojrzalej.

Rzecz nie w tym, że autorzy korzystają z pewnych wcześniejszych pomysłów, ale że owe pomysły twórczo rozwijają.

Tak, ale u Wattsa widzę tylko biegłość w prezentowaniu i splataniu pomysłów, nie twórcze rozwinięcie. Widzę dobrą książkę, nie widzę oryginalnych idei. Widzę dobrego pisarza, nie widzę (wbrew temu, co wyczytałem, w niektórych recenzjach) wyznaczającego nowe szlaki geniusza.

-------

* przy czym pamiętam o napisanym najwcześniej "Szpitalu...", który wogóle nie wygląda na debiut...

Edit: był i to kilkukrotny

[Korowiow]

Tak, ale za każdym razem przedstawiał je głębiej i dojrzalej.

Zobacz na zdanie, które napisałem w tym poście poniżej, a które raczyłeś zacytować.

Nie, geniuszem nie jest. Ale ponad poziom wyrasta, a to dobrze o nim świadczy. Lem był jednym z wybitniejszych autorów sf w historii gatunku, więc twierdzenie, że jakieś dzieło to nie Lem przypomina kręcenie nosem, że młody poeta to nie Mickiewicz.

[Q]

Nie, geniuszem nie jest. Ale ponad poziom wyrasta, a to dobrze o nim świadczy. Lem był jednym z wybitniejszych autorów sf w historii gatunku, więc twierdzenie, że jakieś dzieło to nie Lem przypomina kręcenie nosem, że młody poeta to nie Mickiewicz.

Słuchaj, że nad poziom wyrasta, to widzę. Że rzecz dobrze (choć ciężko) napisana - też.

Że nie każdy musi pisać jak Lem - tyz prowda, bo inaczej byłyby same Lemy, zamiast Clarke'a, Dicka, LeGuin etc. ;-)

Natomiast zaskoczyło mnie trochę, że tyle literackich wielkości naszego światka SF uznało za stosowne o tym "Ślepowidzeniu" się wypowiedzieć. Dyskutowano o nim jakby to conajmniej "Diaspora" Egana była czy "Robot" Snerga, a przecież wcześniej dostaliśmy całkiem sporo solidnych powieści z nurtu postcyberpunkowej hard SF (Benfordy, Baxtery, Reynoldsy), literacko może i mniej zręcznych, ale bodaj bardziej (kompromisowo możemy przyjąć, że równie ;-) ) pomysłowych, i aż takich dyskusji nie było (więc albo Watts miał duże szczęście, albo w/w autorzy dużego pecha). To we mnie przekorę obudziło.

A sądzę przy tym, że sława tej wattsowej powieści jest jednak sezonowa, mam nadzieję, że sława Wattsa nie, bo - ile bym nie narzekał - zdołał mnie jako pisarz przekonać do siebie, i życzę mu coraz lepszych utworów.

Edit: chociaż w sumie trochę mogę pojąć czemu akurat na Wattsa padło - primo: stylistycznie bieglejszy niż tamci - więc można nim mainstream w oczy kłuć ;-), secundo - tamci wrzucili w tekst po ileś problemów, u niego wszystkie problemy składają się na jeden, wielki bijący po oczach PROBLEM (świadomości mianowicie).

[ChoMooN]

Trochę dyskusja o szukaniu dziury w całym :)

Według mnie Ś było rewelacyjne i wiem, że do niej będę powracał i się nią inspirował. Mam też nadzieję, że dane mi będzie przeczytać coś jeszcze tegoż autora :)

Najlepsze, że siadłem do tej książki z całą wiedzą potrzebną do zrozumienia jej i nie było tam pół pomysłu, o którym bym wcześniej nie słyszał (no może pół)... ale to w niczym nie przeszkadzało mi cieszyć się nią :) wręcz przeciwnie, nie wiem czy nie bawiło mnie właśnie, że odkrywałem znane fakty w nietypowych zestawieniach. I uczucie, które uwielbiam pt. "Sam bym na to nie wpadł" :) które niestety zdarza się coraz rzadziej im więcej się czyta...

[Q]

I uczucie, które uwielbiam pt. "Sam bym na to nie wpadł" :) które niestety zdarza się coraz rzadziej im więcej się czyta...

Widzisz, kłopot w tym, że mnie to "trzepło" ;-) tylko raz, przy tym sześcianie, a wątek wampirów wydawał mi się w powieści hard SF najmniej konieczny.

[ChoMooN]

Może wampiry nie były tam kluczowe, ale nie były też niekonieczne :) Ogólnie bardziej też mnie przekonała taka ich wizja, niż wszelkie Nocarze, Wywyiady z Wampirem, and so on... tym bardziej, że po raz pierwszy spotkałem się, żeby ktoś AŻ tak naukowo podszedł do sprawy wampirów. Ponoć ma pisać Watts też książkę o wydarzeniach sprzed Ślepowidzenia i tym co się działo się na ziemi w trakcie lotu. Całą o wampirach - wtedy ten wątek będzie na pewno bardziej spójny... zobaczymy.

[Q]

Ponoć ma pisać Watts też książkę o wydarzeniach sprzed Ślepowidzenia i tym co się działo się na ziemi w trakcie lotu. Całą o wampirach

Kiedyś, po lekturze "Wywiadu..." i "Gobelinu..." miałem tzw. fazę na wampiry, teraz - w większości przypadków - informacje o powstaniu kolejnej "wampirycznej" powieści zbywam wzruszeniem ramion.

(NMSP)

ps. co następne? uzasadnione naukowo elfy???

[Ika]

E, to już było :)

[Lafcadio]

Nieciekawe losy autora. Aczkolwiek po angielsku.

[flamenco108]

Nieciekawe losy autora. Aczkolwiek po angielsku.

Kolejna historia, która utwierdza mnie, że jest jeszcze wiele krajów, których nie odwiedziłem, zanim wybiorę się do Północnej Ameryki.