Martyna Raduchowska, Czarownica z Twierdzy

[nimfa bagienna]

Czarowała, czarowała, to i wyczarowała!
Niech będzie ich coraz więcej!

[Hunter]

Gratulacje dla Autorki :)

[Czarownica]

A dziękować, dziękować :) I przyznać muszę szczerze, że boję się premiery bardziej, niż sesji ;)

[nimfa bagienna]

Nie ma czego. To nie boli:)

[Czarownica]

Akuuuuuuurat! O dentystach też mi tak mówili, a dentysty bolom! :D

[Ilt]

Coś na jazdę próbną? ;3 Jakieś porządne, długie opowiadanie, fanfic, cuś? Bonus za tekst opublikowany w sieci.

[Hunter]

Napisz coś dla Nas <prosi> :)

[Czarownica]

Ja bardzo chętnie, naprawdę, cierpię jednak na chroniczny brak wolnego czasu! Zaraz po sesji zabieram się za drugi tom, tak, żeby skończyć w okolicach września i móc spokojnie się magistrować... Zobaczymy, jak sprawa będzie wyglądać po egzaminach, może znajdę czas na poboczny, malutki projekt :) Ale, cholercia, niczego obiecać nie mogę, więc proszę mnie nie trzymać za słowo! ;)

[hundzia]

Patrzta jak się Wiedźmucha rozpędziła! Drugi tom będzie pisać!
A żebyś i siódmy napisała, o!

[Czarownica]

Nie kracz, Hundzia!

Z tym drugim to nie mam wyjścia, wzięło mi się i rozrosło dzieuo i nie dało rady zamknąć się w jednej części, a bu! Tak bardzo się starałam! :)

[Xiri]

Już gratulowałam, ale gratulowania nigdy za wiele. Więc gratuluję raz jeszcze.

Jakżeż tego dokonała, Czarodziejko? Opowiesz nam? ;)

[Czarownica]

Z trudem, Xiri, z trudem :)

Zalążek pomysłu powstał już w okolicach fahrenheitowego konkursu Mroczny Żniwiarz. Mroczni zostali jednak w międzyczasie zawieszeni na czas nieokreślony, a moje opowiadanie było tak rozkraczone fabularnie, że ledwo trzymało się na nogach. A że chwilowo nie miałam ani czasu, by nad nim pracować, ani pomysłu, jak je naprawić, ciepnęłam nim radośnie w odmęty dysku twardego, gdzie pokryło się grubą warstwą kurzu. I szczerze mówiąc, zapomniałam o nim na śmierć.
A potem przyszedł czas na konkurs Nawiedziny, na który powędrowało opko Shade. I właśnie podczas prac redakcyjnych nad Shadem Oko Wuadzy zażądało ode mua książki. I to raz dwa, szybciutko, w dwa miesiące najlepiej. Oko nie bacząc na moje protesty, przypomniało mi o opowiadaniu, które wysłałam na Mrocznych i zasugerowało, że może się z niego coś ciekawego wykluć. Ja osobiście jeszcze wtedy nie myślałam nawet o tym, żeby zabierać się do pisania powieści i byłam pewna, że nic z tego nie wyjdzie, no ale skoro Oko żądało... ;) Na dodatek, tak się akurat niefortunnie dla mnie złożyło, że byłam chwilowo bezrobotna, nie miałam też zbyt wielu zajęć na uczelni, to też zabrakło mi wymówek.
No co było robić, odgrzebałam zatem i odkurzyłam stare opowiadanie, zaczęłam kombinować i dumać nad fabułą i bohaterami i jakoś tak w parę miesięcy samo się napisało :) Do tego, jak już wspomniałam wyżej, wątki mi się rozrosły dużo bujniej, niż oczekiwałam, zatem w jednym tomie zakończyć historii nie dało rady. A szkoda, bo sama jako czytelnik nie lubię, jak mi się historię tnie na części, ale cóż, siła wyższa ;]

[hundzia]

Nie kracz, Hundzia!

Ja nie wrona coby krakać :D

I ty tak na termin potrafiłaś napisać?! Ja tam zawsze mam wymówkę :P
Zazdrość mode on Jak to się robi? Zazdrość mode off

[Młodzik]

Tak, ja też jestem zazdrosny i się zastanawiam jakim cudem xP.
Pomysła oczywiście mam, ale aż boję się próbować go realizować.

I gratuluję sukcesu :).

[Czarownica]

Dziękuję ślicznie :)

Hehe, na termin ustalony przez Oko nie udało mi się zdążyć z przyczyn niezależnych ode mnie. Tak summa summarum książka była gotowa nie w dwa a w pięć miesięcy, ale gdybym nie musiała zrobić sobie przerwy od pisarzenia, to pewnie dwa-trzy miesiące by wystarczyły.

Młodziku, ja też tak mam i to za każdym razem, kiedy wpadam na pomysł. Jeśli chodzi o moją pisaninę, to kompletnie nie potrafię się zdystansować, ani ocenić własnej pracy. Oko jednak, słuchając mojego biadolenia, wielce słusznie zwróciło mi uwagę na pewien podział ról w przyrodzie: redaktor jest od oceniania, a autor od pisania. Zapewniło również, że jak napiszę gniota, to zostanę o tym bezzwłocznie poinformowana, mam zatem siedzieć cicho, przestać marudzić i pisać, z łaski swojej. Z braku lepszej alternatywy, tak właśnie zrobiłam :D