Technika lambda

czyli udowodnione lub nie zjawiska, względnie cuda-niewida oraz inne przejawy aktywności obcych

Moderator: RedAktorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Marcin Robert
Niegrzeszny Mag
Posty: 1765
Rejestracja: pt, 20 lip 2007 16:26
Płeć: Mężczyzna

Technika lambda

Post autor: Marcin Robert »

Nie wiem, gdzie ten wątek wrzucić, więc zamieszczam go w dziale para i naukowym, ale wydaje mi się, że lepsze dla niego miejsce byłoby tam, gdzie rozmawiamy o własnej twórczości. Przydałby się na forum odrębny dział, na przykład Metody heurystyczne albo Heurisko znaczy znajduję, czy coś w tym rodzaju.

Na życzenie Małgorzaty opiszę w dużym skrócie technikę lambda, a zrobię to korzystając z podręcznika prof. Zbigniewa Martyniaka Organizacja i zarządzanie. 70 problemów teorii i praktyki (Drukarnia ANTYKWA s.c., Kraków - Kluczbork 2001). Wszystkie cytaty pochodzą z tego właśnie wydania.

Technika lambda ma na celu precyzyjne sformułowanie problemu, aby przybrał on taką postać, żeby można było poddać go bardziej szczegółowej obróbce, której wynikiem będzie jakieś konkretne rozwiązanie techniczne (co już jednak poza metodę lambda wykracza). Zaczynamy od tego, iż na kartce papieru rysujemy znak podobny do małej greckiej litery lambda, dzieląc w ten sposób jej powierzchnię na trzy części. W części dolnej (pomiędzy dwiema "nóżkami" lambdy) będziemy wpisywać funkcje oczekiwane, w części prawej - elementy przedmiotu, natomiast w lewej - elementy środowiska zewnętrznego (czyli otoczenia). Eksplorację problemu według interesującej nas techniki zaczynamy od jego wstępnego określenia. Niech to będzie na przykład - za książką prof. Martyniaka - następujące zagadnienie: jak udoskonalić podręczniki. Dalsze postępowanie można zamknąć w sześciu krokach.

Krok pierwszy: odnotowujemy elementy przedmiotu. W tym przypadku będą to elementy podręcznika pojętego abstrakcyjnie, tzn. zawierającego sumę elementów wszelkich istniejących i potencjalnych podręczników konkretnych.

Przykład pierwszy: plastyk, karton, papier, skóra, płótno, urządzenia do wymiany stron, litery, cyfry, rodzaj i wymiary czcionek, ilustracje graficzne, barwy, objętość, waga, nakład, obwoluta, cena, ... .

Krok drugi: identyfikujemy elementy środowiska zewnętrznego.

Przykład drugi: tornister, półka na książki, biblioteczka domowa, regał biblioteczny, witryna księgarni, magazyn książek, antykwariat, torba studencka, biurko, garaż, działka uprawna, laboratorium językowe, sala dydaktyczna, ... .

(Czy ktoś jeszcze nosi tornistry? - przypis Marcin Robert).

Krok trzeci: zapisujemy funkcje oczekiwane.

Przykład trzeci: zdobywać wiedzę, uzyskiwać zawód, rozwijać umiejętności, podwyższać kwalifikacje, uzyskiwać stopnie naukowe, ... .

Krok czwarty: wyznaczamy ścieżki odkrywcze. W tym celu wybieramy losowo po jednym elemencie z każdej strefy wykresu lambda, w następującej kolejności: przedmiot - funkcja oczekiwana - środowisko zewnętrzne. Może to - lecz nie musi - doprowadzić do wstępnego sformułowania pewnych idei ulepszeń.

Przykład czwarty: plastyk - rozwijać umiejętności - działka uprawna. Propozycja, którą nasuwa to zestawienie: podręczniki uprawy roślin oraz domowego przetwórstwa owoców i warzyw powinny mieć plastykowe obwoluty, co zapewni ich trwałość i estetykę użytkowania.

Przykład piąty: format - zdobywać wiedzę - tornister. Propozycja: wydawać podręczniki dla młodzieży szkolnej dostosowane formatami do tornistrów.

Krok piąty: dokonujemy redukcji stref. Usiłujemy znaleźć "wspólny mianownik" dla wszystkich elementów znajdujących się w danej strefie. Trzeba więc wyszukać element abstrakcyjny, który by zawierał cechę wspólną wszystkich branych pod uwagę elementów konkretnych.

Przykład szósty: Dla wyżej wymienionych elementów takimi "wspólnymi mianownikami" mogą być:

Elementy przedmiotu - nośnik informacji;
Elementy otoczenia - kształcić się w czymś;
Funkcje oczekiwane - warunki użytkowania.

Krok szósty: Próby znalezienia relacji pomiędzy abstrakcyjnymi określeniami dla poszczególnych stref prowadzą do wyczerpującego i pełnego sformułowania problemu zdefiniowanego wstępnie. Sformułowanie to brzmi "Jak udoskonalić nośniki informacji służące do kształcenia w różnych kierunkach i warunkach użytkowania".

A kiedy mamy już to wyczerpujące sformułowanie problemu i ustalone wcześniej szczegółowe idee ulepszeń, możemy dalej nad nimi pracować. To jednak wykracza już poza technikę lambda.

Awatar użytkownika
Meduz
Cylon
Posty: 1106
Rejestracja: ndz, 19 lis 2006 21:59

Post autor: Meduz »

Ślicznie! ;-D A teraz poproszę, abys rozpisał tak samo temat drugich warsztatów. Albo i nie, bo część ludzi jeszcze pisze.
Meduz Kamiennooki

- Lepiej się spytaj, co to daje?
- A co zabiera?

ODPOWIEDZ