Jak zostać pisarzem

[inatheblue]

Tylko, że mój przypadek wzbudza raczej skłonności depresyjne u niecierpliwych wannabe autorów, bo zaczynałam gdzieś tak dwie dekady temu, a nadal jestem jedną trzecią :P
Recepta jest bardzo prosta, wystarczy być jednocześnie molem książkowym, gadułą i osobnikiem wytrwałym, z braku wytrwałości może być upór. Z dwóch pierwszych cech wyrasta chęć pisania, z pierwszej i trzeciej, po latach, umiejętność.

[Małgorzata]

No, to obstawiamy, z którego rocznika jest Wodnik?
Obstawiam rocznik mniej więcej 1990. Na podstawie sposobu, w jaki mordowana jest frazeologia.

Ach, Wodniku, nie oszukuj się, nie jesteś przygotowany na Warsztaty. Ponieważ na Warsztatach to ja będę robić sieczkę.
Co oznacza, że każdą moją wypowiedź negatywną o Twoim tekście uznasz za rezultat uprzedzeń do Twojej osoby. Zatem Twoje uczestnictwo w Warsztatach nie ma po prostu sensu, ponieważ nie przyjmiesz żadnej oceny poza pozytywną, a takiej nie mogę Ci zagwarantować, z uwagi na Twoje kompetencje językowe (jakich świadectwem są Twoje posty), które to kompetencje są po prostu niewielkie (zarówno na poziomie odbioru treści przekazu kierowanego do Ciebie - błąd nadinterpretacji, jak i na poziomie formułowania własnych przekazów - błędy kodu).

Całe szczęście, że Warsztaty są chwilowo nieczynne. :)))

[Navajero]

Ja jestem miła, ale jeszcze nie jestem pisarką. IMHO to następuje dopiero po trzeciej (własnej) książce.

Kurcze, myślałem, że po drugiej... Kiedyś po dwóch przyjmowali do Związku Literatów. Jestem wstrząśnięty i zmieszany :P

[Małgorzata]

No, to musisz wydać trzecią. Wtedy Ci minie wstrząśnięcie i zmieszanie...
A czemu po trzeciej akurat? Myślałam, że po pierwszej już się jest Autorem.
A dla mnie nawet przed pierwszą, bo przecież jak debiutant mi wyląduje na stole redakcyjnym, to już Autor jest.

Chyba muszę zrewidować swoje podejście. Jak mam się zwracać do debiutanta?

[Navajero]

Po pierwszej autorem, ale jeszcze nie pisarzem? :)

[Harna]

Wersja minimum: wystarczy opublikować jeden tekst, choćby opowiadanie, żeby być autorem. Gorzej z tym pisarzowaniem, czasem i trzy książki mogą nie wystarczyć :-)

[Małgorzata]

O, właśnie! Wersja minimalna mi się podoba. :)))

Navajero, a jak sobie wyobrażasz redakcyjną uwagę z wołaczem pisarzu? Np. Pisarzu, w tym zdaniu nie ma logiki, a błędna frazeologia i leksyka sprawiają, że to zwykły bełkot!
Nie przejdzie mi przez klawiaturę, bo będę się trzęsła ze śmiechu. A Autor może się poczuć obrażony...

[Harna]

Autor twardziuchem musi być, nie miętką ninją!
A pisarz?... :->

[A.Mason]

No i chyba nie zostane nigdy pisarzem, bo mi za nic na swiecie nie chcecie powiedziec JAK ZOSTAC PISARZEM?
Wysmiewacie sie, jaja sobie robicie, a nawet pisanki.
Czuje sie coraz bardziej obrazony, bo Wy znacie TAJEMNICE i nie chcecie jej wyjawic!
Ja moge nawet w warsztatach uczestniczyc, tylko pokazcie mi to, jak zostac pisarzem! Nie znecajcie sie nade mna, uchylcie chociaz rabka tajemnicy...
Jak nie chcecie powiedziec, to nie musze nawet wiedziec jak, po prostu ZROBCIE ZE MNIE PISARZA!
Na wszystkich bogow i bozkow! NIE ZNECAJCIE SIE NADE MNA! Ja chce byc pisarzem... JUZ!
Wy mi nie dawajcie rad, i nie wymagajcie inteligencji i umiejetnosci skorzystania ze slownika, od tego sa redaktorzy i korektorzy, Wy zrobcie ze mnie pisarza!...
No...
...Ja czekam!

[Navajero]

Gdzieś miałem tę magiczną różdżkę, wystruganą z akacjowego drewna w czasie pełni ksieżyca i zahartowaną we krwi dziewicy... :P

[Małgorzata]

Tak bez fali, bez jatki, nawet bez podatku VAT?!


wpis moderatora:
Gadulissima: Ponieważ Ika dała dobry przykład, to też sobie pomoderowałam i przeniosłam dalszy ciąg rozważań o kulturalności (odmienionej już chyba przez większość przypadków przez Aquariona) do tematu o policzku. I też nie odmówiłam sobie przyjemności dalszego powałkowania zagadnienia. Zupełnie nie wiem, dlaczego nadal jest to taka frajda. Niemniej, pewnie jeszcze trochę się rzecz rozwinie, zatem zapraszam TUTAJ.

[Alfi]

Ja jestem miła, ale jeszcze nie jestem pisarką. IMHO to następuje dopiero po trzeciej (własnej) książce.

Kurcze, myślałem, że po drugiej... Kiedyś po dwóch przyjmowali do Związku Literatów.

Z tego, co słyszałem, ten warunek chyba się nie zmienił.

Wersja minimum: wystarczy opublikować jeden tekst, choćby opowiadanie, żeby być autorem. Gorzej z tym pisarzowaniem, czasem i trzy książki mogą nie wystarczyć :-)

Są tacy, którym i trzydzieści nie wystarczy. I wcale im to nie przeszkadza.
Kurczę blade (z perspektywą zmiany na pieczone), ja chyba tak przez ten deszcz...

[Gustaw G. Garuga]

Recepta jest bardzo prosta, wystarczy być jednocześnie molem książkowym, gadułą i osobnikiem wytrwałym, z braku wytrwałości może być upór. Z dwóch pierwszych cech wyrasta chęć pisania, z pierwszej i trzeciej, po latach, umiejętność.

Co do gadulstwa, to nie jest to warunek sine qua non. Wielu pisarzy było mrukami i samotnikami. Mało tego; przykładów nie jestem w stanie podać, ale skądinąd wiem (przeczytałem? usłyszałem? wymyśliłem?), że zapał do gawędzenia często wprost kłóci się z owych gawęd zapisywaniem - pozbawiony podniety w postaci słuchaczy, ograniczony w ekspresyjnej gestykulacji piórem lub klawiaturą gaduła męczy się z utrwalaniem w piśmie tego, co w wymowie sprawiało mu radość. Więc nie wpadajcie introwertycy w depresję:)

Niech ktoś teraz obali pozostałe dwa warunki: wytrwałość oraz książkowe molstwo, i będzie po recepcie;)

[Millenium Falcon]

Ja jestem miła, ale jeszcze nie jestem pisarką. IMHO to następuje dopiero po trzeciej (własnej) książce.
Sokolica?

Ale czemu po trzeciej? To ja już jestem pisarka+1? I czy liczą się opublikowane, czy stworzone i zakontraktowane? (a co, jeśli tak, to będę mogła sobie dodać pedeki ;P)

[flamenco108]

Niech ktoś teraz obali pozostałe dwa warunki: wytrwałość oraz książkowe molstwo, i będzie po recepcie;)

Karol May?