Problemy z początkiem

Żale i radości wszystkich początkujących na niwie.

Moderator: RedAktorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Millenium Falcon
Saperka
Posty: 6212
Rejestracja: pn, 13 lut 2006 18:27

Post autor: Millenium Falcon »

sulwen pisze:To ja proszę w takim razie o komentarz. Czy takie coś się nadaje jako przynajmniej odrobinę wciągający początek?

Skrzypnięcie. Szelest. W tej części puszczy niewiele było zwierząt, bez strachu, wydających takie odgłosy. Ponura, wilgotna matnia przyglądała się dziewczynce, z determinacją przedzierającej się przez mroczną gęstwinę.
Nie. Przede wszystkim dlatego:
SJP pisze: matnia
1. «sytuacja bez wyjścia»
2. «pułapka na zwierzynę»
3. «workowata część niektórych sieci rybackich, gromadząca złowione ryby»
ŻGC
Imoł Afroł Zgredai Padawan
Scissors, paper, rock, lizard, Spock. - Sheldon Cooper

Awatar użytkownika
nimfa bagienna
Demon szybkości
Posty: 5779
Rejestracja: czw, 09 cze 2005 11:40
Płeć: Nie znam

Post autor: nimfa bagienna »

Matnia (słowo źle użyte, jak już napisała Milenijna) nie dość, że ponura i wilgotna, to dziewczynka przedziera się z determinacją, a gęstwina jest mroczna (jakby mogła być inna). Krótkie zdanie, a w nim nadmiar szczegółów. Uwaga czytelnika rozprasza się już na wstępie.
W pierwszym zdaniu dodatkowo koszmarny błąd interpunkcyjny zaciemniający obraz całości.
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

Awatar użytkownika
Millenium Falcon
Saperka
Posty: 6212
Rejestracja: pn, 13 lut 2006 18:27

Post autor: Millenium Falcon »

Poza tym rytm się gubi. Zaczyna się szybko i urywanie, a potem nagle zdania, może i krótkie, ale za to napakowane wszystkim co się da, zwalniają tempo. To po co było tak z kopyta?
ŻGC
Imoł Afroł Zgredai Padawan
Scissors, paper, rock, lizard, Spock. - Sheldon Cooper

sulwen

Post autor: sulwen »

O ja głupia :P

Pobąbelkowało mi się z matecznikiem :P

A interpunkcja, niestety, jest moim słabym punktem :/

Awatar użytkownika
Millenium Falcon
Saperka
Posty: 6212
Rejestracja: pn, 13 lut 2006 18:27

Post autor: Millenium Falcon »

sulwen pisze:Pobąbelkowało mi się z matecznikiem :P
Znaczy, matecznik zamiast matni? Bo jeśli tak, to... ekhm... niewiele to zmienia. Tzn owszem, zamiast sytuacji na bohaterkę będzie patrzyło miejsce...
ŻGC
Imoł Afroł Zgredai Padawan
Scissors, paper, rock, lizard, Spock. - Sheldon Cooper

sulwen

Post autor: sulwen »

hm... akurat co do patrzącego miejsca to nie jest to chyba wielkim błędem w czymś co w zamyśle ma być fantastyką ;) Poza tym ta akurat antropomorfizacja jest tutaj zamierzona.

Ale dziękuje za komentarz poprzedni, bo nie zwróciłam uwagi na dynamikę tekstu. Ciekawa uwaga i definitywnie do przemyślenia :)

Awatar użytkownika
nimfa bagienna
Demon szybkości
Posty: 5779
Rejestracja: czw, 09 cze 2005 11:40
Płeć: Nie znam

Post autor: nimfa bagienna »

Nie wątpię, że antropomorfizacja jest zamierzona. Czy jest sensowna - to zupełnie inna sprawa.
Bo robisz tak: patrzy las (nie wnikam, czy nazwiesz go matecznikiem, matnią, puszczą, borem czy jakkolwiek). Wielki las. Od brzega do brzega. Ergo: postać jest obserwowana z nie wiadomo jakiego miejsca, przez co dalej będziesz miała kłopoty z punktem odniesienia.
Czymś innym jest patrzący na bohatera las (wielki), a czymś innym patrzący na niego wyłom w murze (niewielki).
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

sulwen

Post autor: sulwen »

A to nie jest tak, ze matecznik jest sercem puszczy, takim z dziada pradziada zastałym centrum gdzie to niedźwiedź śpi, a raki mówią dobranoc? (no dobra, z rakami to przegięłam). Czy ja źle rozumuję, że samo serce puszczy to nie jest taki znów olbrzymi obszar? Zdaję sobie sprawę, że nie jest to kwadrat dwa na dwa, ale też nie las od brzega do brzega ;)

w porządku, widzę już, że taki wstęp może czytelnika niejednego zniechęcić, bo w sumie nie ma taki obowiązku od razu załapać o co pisarzowi i w ogóle.

Co znów stawia mnie przed problemem jak to do cholery zacząć :( Bo ja mam ten miałki środek i zakończenie ale POCZĄTKU brak ;(

Awatar użytkownika
Millenium Falcon
Saperka
Posty: 6212
Rejestracja: pn, 13 lut 2006 18:27

Post autor: Millenium Falcon »

No jest sercem puszczy. Ale obszar tegoż jest kwestią dowolną, wiadomo, że nie 2x2 - chociaż jeśli np. mamy zdanie, ze "kwiat paproci rósł w samym sercu puszczy" - to to 2x2 staje się jakby bardziej realne.
Sytuację mamy taką: obszar leśny patrzy na dziewczynę. Nie wiadomo, dlaczego akurat ten obszar leśny ma zdolność patrzenia (bo jeśli już to IMHO należałoby jakoś wprowadzić uzasadnienie czemu akurat matecznik patrzy) i jak nimfa wspomniała - skąd patrzy. Czy panienka idzie PRZEZ matecznik i on ją obserwuje? Czy idzie dokładnie po granicy oddzielającej patrzący matecznik od pozbawionej tej zdolności reszty lasu? Czy w ogóle idzie jakimś innym kawałkiem lasu, a matecznik wysuwa oczka na lianach i podgląda?
Wprowadzić coś, "bo to jest fantastyka" jest fajnie, ale potem trzeba się wprowadzonych elementów konsekwentnie trzymać (nie żebym sama z siebie taka mądra była, redaktorstwo mi to swego czasu do łba wbiło)
ŻGC
Imoł Afroł Zgredai Padawan
Scissors, paper, rock, lizard, Spock. - Sheldon Cooper

sulwen

Post autor: sulwen »

było: "przedzierającej się przez mroczną gęstwinę"

nie napiszę przecież "przez jej gęstwinę" :P (mroczności się już pozbyłam, tadam! Znaczy uczę sie :))

Chodziło mi o dziewuszkę zasuwającą na wskroś środkiem środka puszczy ;)

A teraz inne pytanie, bo nad tym niefortunnym początkiem z wędrowaniem przez knieje jeszcze muszę pomyśleć. Jak wam się podobają początki, które wrzucają czytelnika na głęboką wodę, jak ja to nazywam, tzn. w środek jakieś sytuacji (np w dialog), czy wydarzenia, które dopiero za chwilę (często po kilkudziesięciu stronach) nabierze sensu i znaczenia?

Wydaje mi się to możliwe, ale trudne (coś ja wyższa szkoła jazdy ;))

Awatar użytkownika
hundzia
Złomek forumowy
Posty: 4054
Rejestracja: pt, 28 mar 2008 23:03
Płeć: Kobieta

Post autor: hundzia »

To jest wyższa szkoła jazdy :)
Już na ten temat mówiłam, kilka postów wyżej. Możesz tak zrobić, oczywiście. Z pewnością mocniejszy akcent na pierwszej stronie zainteresuje czytelnika, jednak musisz bardzo uważać, by początek nie stał się najsilniejszą częścią książki czy opowiadania. Zwłaszcza, jeśli masz gotowy środek i zakończenie, bo taki utwór po jakimś czasie czytelnika znudzi. Rozbestwisz go na wstępie, będzie oczekiwał uderzeń, zwrotów akcji przynajmniej tego samego kalibru, a jeśli ich nie znajdzie, może poczuć się oszukany.

Zresztą, IMO, pisanie powinno się właśnie zaczynać od początku. By uniknąć potem takich problemów. Rozumiem zarys, fragment, konspekt środka i/lub zakończenia, też tak robię, ale, gdy już siadam do pisania, zawsze zaczynam od początku, bo jak wplączę się w główny wątek i rozbuduję fabułę, to sama nie wiem jak napisać wstęp. Czy coś, co napiszę teraz, nie będzie powtórzeniem czegoś, co jest już w środku, albo czy nie zamęczę czytelnika nadmiarem szczegółów, które mogą mu się przydać później. Dlatego jednak wyznaję zasadę pisania od deski do deski. Jeśli coś mi do głowy przychodzi w trakcie, zapisuję w osobnym zeszycie, albo pliku i potem przeklejam na stosowne miejsce. Ale staram się nie wikłać w pisanie dłuższych fragmentów na raty, zostawiając początek na koniec, bo na dłuższą metę robi się z tego bałagan. Poprawienie i zredagowanie takiego poszatkowanego tekstu, zajmuje dwa razy więcej czasu niż pisanie go od podstaw, akapit za akapitem.
Taka moja opinia, podytkowana własnym, ciężko wypracowanym doświadczeniem.
Wzrúsz Wirúsa!
Wł%aś)&nie cz.yszc/.zę kl]a1!wia;túr*ę

sulwen

Post autor: sulwen »

Zgadzam się w 100% Chociaż, ja akurat doświadczenia nie mam, ale jakiś wewnętrzny rozsądek nakazał mi tworzenie akapitu po akapicie. Pisząc, że mam środek i koniec, miałam na myśli koncepcję (i konspekt).

Problem a tych chrzanionym początkiem jest o tyle ciężki, że napisałam 1/3 całości, przeczytałam początek i doszłam do wniosku, że jest gorzej niż zły. Poprawiłam... Zrobiło się jeszcze straszniej. Uwierzcie, że "patrzący matecznik" jak na razie jest (absolutnie nieobiektywnie) najlepszą próbką. Ale jakoś mnie nie zadowala. I dlatego zaczęłam się zastanawiać czy z początku jako takiego nie zrezygnować w ogóle.

I co gorsze... Przespałam się z tym początkiem już z tysiąc razy i nic :( ale nie chcę się poddawać, chociaż zaczynam coraz częściej myśleć nad P. Kresa wołaniem o rozsądek dla tych-co-by-chcieli-a-nie-potrafią.

Awatar użytkownika
nimfa bagienna
Demon szybkości
Posty: 5779
Rejestracja: czw, 09 cze 2005 11:40
Płeć: Nie znam

Post autor: nimfa bagienna »

Sulwen, po mojemu rozpoczynanie od opisu to kiepski pomysł. Czytelnik to taka bestia, która lubi akcję. Za prawdziwy majstersztyk, jeśli chodzi o rozpoczynanie, uważam jedno z opowiadań Sapkowskiego (tytuł zapomniałam). Początek brzmi: "Wiedźmin miał nóż na gardle".
I dopiero w następnym akapicie dowiadujemy się, że wiedźmin leżał w wannie, a nóż był właściwie brzytwą i należał do golibrody. A potem akcja pięknie się rozwijała, zawierając w sobie wszystko, co było potrzebne. Opis miejsca też, niejako mimochodem i na marginesie.
Nie chodzi mi o to, żeby zrzynać na chama z opowiadania o wiedźminie, ale żeby wziąć ten rodzaj rozpoczęcia pod rozwagę.
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

Awatar użytkownika
Czarownica
ZakuŻony Terminator
Posty: 1495
Rejestracja: pn, 14 sie 2006 20:48

Post autor: Czarownica »

"Kwestia ceny" - taki tytuł to opowiadanko nosi. I podpisuję się pod tym, co demon szybkości napisał, wszystkimi ręcami i mietłą :)
<gollum bunny mode on> Świeże mięsssko, hyhyhyhy... Dopsie, dopsie... >:-] Tak, tak, trzeba pisssać, wysssyłać, tak, tak, trzeba, rozwijać sssię, tak, tak... Bałdzo dopsssie, ssskarby, dopsssie... <gollum bunny mode off> - by Harna

Awatar użytkownika
nimfa bagienna
Demon szybkości
Posty: 5779
Rejestracja: czw, 09 cze 2005 11:40
Płeć: Nie znam

Post autor: nimfa bagienna »

O, dzięki, Czarownico. Pamięć już u mnie nie taka jak drzewiej:D
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

ODPOWIEDZ