Rozterki gramatyczne młodego aŁtora

[ElGeneral]

Lem napisał dwa opowiadania (nie pamiętam tytułów). W jednym było o zyskujących świadomość i komunikujących się ze sobą organizmach krzemowych (w przygodach Ijona Tichego), w drugim pisał o programach mających świadomość i dyskutujących o pojęciu Boga ("Non serviam" ze zbiorku "Próżnia doskonała"). Może poszukacie u Mistrza?

[Małgorzata]

Ja bym się trzymała "samo", tam, gdzie już nie utarło się inaczej. Problem z "auto" to niejednoznaczność - może też wszak oznaczać "samochodowy" (autoalarm, automyjnia), lub sugerować automatyczność jakiejś czynności (autopilot, autokorekta)...

No właśnie. Np. AUTOdestrukcja. :P

A uzus chyba utrwalił, że słowa obce mają "auto", a nasze "samo". Co nie jest, rzecz jasna, wyraziste. Chyba tylko w starszych wyrazach, gdy język jeszcze nie dostał internetowego kopa...

Generale, ale szukanie u Lema jest bez sensu w tym przypadku, bo potrzebny jest użytek, znaczy, słówko używane mniej lub bardziej powszechnie i współcześnie w dziedzinie.
Niepotrzebnie komplikujesz, jak mi się zdaje.

[Cordeliane]

No - AUTOdestrukcja to jest automatyczne samozniszczenie samochodu :P

[ElGeneral]

A dekadent to człowiek mający dziesięć zębów ;-)...

[Anat]

Mam pytanie, może mało gramatyczne, ale jestem w kropce. Jeśli cytuję czyjąś wypowiedź i zapisuję ją italiką, to powstałe przy wycinaniu zbędnych fragmentów "[...]" też powinnam pochylić? Na mój rozum to nie (tak samo jak dodawane w nawiasach przypisy), ale im więcej przeglądam opracowań, tym bardziej jestem niepewna. To samo dotyczy "(!)". Widzę w tekstach naukowych "(!)" lub "(sic!)" zapisane w cytatach italiką, ale przecież to nie jest część cytatu. To jak tu teraz pisać? Zgodnie z własnym czy cudzym rozumem? Słownik ortograficzny PWN nic nie mówi na ten temat, a nie mam przy sobie żadnego opracowania na temat edycji tekstu.

[Alfi]

A dekadent to człowiek mający dziesięć zębów ;-)...

Nie twórzmy grecko-łacińskich hybryd typu "telewizor". Lepszy decydent.

Anat, nie stwarzasz sobie sztucznych problemów aby? Jeśli dojdzie do publikacji, to takie sprawy rozstrzygnie redakcja.

[Anat]

Obawiam się, że to nie kwestia redakcji-publikacji, tylko pracy magisterskiej u promotorki, która ma alergię na błędy jak, nie przymierzając, niektórzy na tym forum. Wiem, że magisterki i tym podobne to drobiazg i projekt dodatkowy w porównaniu z prawdziwą literaturą (a w ogóle to nie podpadają ani troszkę pod tematykę forum, za co serdecznie przepraszam), ale przyjmijmy, że to kwestia chwilowo dla mnie dość istotna, która uniemożliwia mi tworzenie tekstów bardziej literackich. A poza tym - dodatkowa wiedza zawsze może się przydać :).

[Alfi]

Ha, no to faktycznie kłopot. Bo mam wrażenie, że to, o czym mówisz, to raczej kwestia umowna, reguluje ją raczej zwyczaj niż norma. Może po prostu popytaj tych, którzy już mają to za sobą? Albo sprawdź, jak to zrobili inni - może jacyś doktorzy, habilitowani nawet?

[Anat]

Od tego (no, pomijając słownik ortograficzny) zaczęłam. A tam każdy po swojemu. W takim razie pozostaje mi też zrobić po swojemu, ale myślałam, że może jest jakaś oficjalna, odgórna zasada, o której wypadałoby wiedzieć. Ale skoro sugerujesz, że to tylko zwyczaj, nie norma, to nie będę już nikomu głowy zawracać. I dziękuję za pomoc!

[Alfi]

Ja bym jeszcze popytał profesjonalnych redaktorów, bo a nuż gdzieś jest napisane, że trzeba tak, a nie inaczej... Problem w tym, że redaktorzy tu na Forum obecni raczej beletrystyką się zajmują, więc kwestia może być poza sferą ich zainteresowań.

Edit: A biorąc rzecz na zwykły chłopski rozum, to takie coś, co jest autorskim wtrętem, a nie częścią cytatu, nie powinno być wyróżniane w taki sam sposób jak cytat.

[Małgorzata]

Pozwolę sobie namieszać.

Anat, a gdyby był cudzysłów, to jak byś wycinała z cytatu?
Tak: "Chodźcie za mną (...), dopóki nie zamienię domu mojego na schronienie"?
Czy tak: "Chodźcie za mną" (...), "dopóki nie zamienię domu mojego na schronienie"?

Bo mnie z tego na logikę wynika, że analogicznie będzie też w przypadku kursywy, która zastępuje cudzysłów.

Zerknęłam też do paru opracowań, ale tam, czemuś chyba według starej szkoły oślińskiej czy coś, kursywą podaje się tytuły, natomiast cytaty w tekście wyróżnia cudzysłowem. Ale:
[Tu powinnam wstawić znak cięcia cytatu, ale nie robię tego, ponieważ zależy mi na poglądowości]
- według trafnego określenia Szumana - "równocześnie i płynie, i kroczy naprzód. [...]. Kroczy naprzód, bo posuwa się miarowo, krok za krokiem".
Fragment z Problemy teorii literatury 3.

[Anat]

Małgorzato, padam do stóp. Pani promotor życzy sobie cytaty kursywą, to będą kursywą, ale rzeczywiście - jak zamiast niej użyć cudzysłowu, sprawa okazuje się oczywista. Wiedziałam, że trzeba mądrzejszych od siebie ludzi na forum spytać. Dziękuję!

[Małgorzata]

Proszsz. :)))
Wzięłabyś głęboki oddech, to sama byś pewnie zauważyła prawidłowość. :)))

[hundzia]

Czy jeśli napiszę w potocznej wypowiedzi: Facet musiał być ostatnim świniem, by tak potraktować kobietę - zostanie to odebrane jako błąd rozmówcy czy żart?
e. literowka

[No-qanek]

Ja odbieram jako żart.