Jak to napisać, gdy autor się zatnie 2

[neularger]

Xiri, obawiam się, że nie ma słowa które by nazywało dźwięk dłoni sunących po parkiecie. Albo to po prostu opisz w stylu: "słychać było tylko dźwięk dłoni sunących po parkiecie", albo zrezygnuj, jeżeli nie jest to ważne.

[ElGeneral]

Chodziło o coś takiego, że dziecko ma dłonie stale położone na parkiecie (nie ma tam drzazg :p), odpycha się - czy napędza, jak kto woli - nogami i "jeździ" tak po całym pomieszczeniu.

Mam silne wrażenie, że nie da się "jeździć" po parkiecie odpychając się od niego nogami i nie odrywając dłoni. Niemowlaki "raczkują" - czyli po prosty łażą na czworakach. Jaki temu towarzyszy dźwięk - jako żywo, nie pomnę, ale obstawiałbym plaskanie stawianych na przemian na parkiecie małych łapek i towarzyszące temu szuranie kolan.

[neularger]

Może podłoga była lakierowana? :)

[Xiri]

Chodziło o coś takiego, że dziecko ma dłonie stale położone na parkiecie (nie ma tam drzazg :p), odpycha się - czy napędza, jak kto woli - nogami i "jeździ" tak po całym pomieszczeniu.

Mam silne wrażenie, że nie da się "jeździć" po parkiecie odpychając się od niego nogami i nie odrywając dłoni.

Zaufaj mi, że można. Mój kuzyn, jak był mały, zawsze tak udawał pociąg :p Fakt, podłoga była wylakierowana.

[hundzia]

Xiri, nie możesz tego jakoś obejść?
Jesli nie wiesz jak coś brzmi, udziabaj temat z drugiej strony.

Dźwięki niosące się z przedpokoju świadczyły, że Raduś (czy kto tam inny) radośnie przemieszcza się po parkiecie w kierunku kuchni. Zapewne wydzierając nowe dziury na kolanach i używając dłoni w formie polerki. Towarzyszące temu gaworzenie przypominało szczebiot wróbla.

[ElGeneral]

Zgrzyty i postukiwania towarzyszące chwilom, w których Nosferaduś przesuwał po klepkach podłogi niezbyt długie jeszcze niemowlęce kiełki, przypomniały wzruszonemu hrabiemu jego własne dzieciństwo...
NMSP

[Xiri]

Xiri, nie możesz tego jakoś obejść?
Jesli nie wiesz jak coś brzmi, udziabaj temat z drugiej strony.

Dźwięki niosące się z przedpokoju świadczyły, że Raduś (czy kto tam inny) radośnie przemieszcza się po parkiecie w kierunku kuchni. Zapewne wydzierając nowe dziury na kolanach i używając dłoni w formie polerki. Towarzyszące temu gaworzenie przypominało szczebiot wróbla.

Jasne, że mogę obejść. Wszystko można obejść ;) Nie przepadam jednak za rezygnowaniem z czegoś tylko dlatego, że mam wątpliwości. Wolę rozwiać te wątpliwości i o czymś się dowiedzieć, niż iść na łatwiznę.

[neularger]

Xiri, żywisz fantastyczne przekonanie, że w języku jest słowo (pojedyncze) na opisanie każdego, nawet najbardziej wymyślnego czy rzadkiego zjawiska.

e. słowo

[hundzia]

Kiedy to właśnie na tym polega sztuka, by umieć obchodzić zacięcia niż spędzać bezsennie noce w poszukiwaniu właściwego słowa.
Pedantyzm w tekście też nie jest ideałem.

Xiri, żywisz fantastyczne przekonanie, że w języku jest słowo (pojedyncze) na opisanie każdego, nawet najbardziej wymyślnego czy rzadkiego zjawiska.

Jak nie znasz tego słowa to je wymyśl :P Przynajmniej nikt nie zarzuci, że pokićkałaś znaczenia.

[ElGeneral]

Ja tam się nie szczypię i gdzie trzeba wsadzam jędrne słowo "niemilec". Jak dotąd Czytelnicy się nie skarżyli, choć niektórzy z redaktorów - i owszem.

[Ebola]

Dlaczemu? Niemilec brzmi fajnie.

[hundzia]

Niemilec jest śliczny.

[Cordeliane]

No - miły nie jest, to śliczny chociaż :)
Ja też jestem za. Bardzo obrazowe określenie.

[Xiri]

Ja tam się nie szczypię i gdzie trzeba wsadzam jędrne słowo "niemilec". Jak dotąd Czytelnicy się nie skarżyli, choć niektórzy z redaktorów - i owszem.

Znam coś podobnego, co od dawna jest w slangowym użyciu - niemiluch.

[Gesualdo]

Neologizmy są fajne. Mnie się podoba „nieprzysiadalność” Świetlickiego.