Jak to napisać, gdy autor się zatnie 2

[Małgorzata]

Człowiek mi się podoba. Nie znoszę literatury szwedzkiej, więc pewnie się z jego przekładami nie zetknęłam*odwaliłam pańszczyznę kanoniczną i parę bestsellerów, więcej nie chcę, tym bardziej z powieściami i recenzjami, ale => język zdradza pisarza. :)))

Znaczy, jego redaktor i korektor muszą go kochać (kapliczki stawiają, świece dziękczynne palą, tańczą radośnie, gdy dostają tekst, takie tam). Redaktor pewnie mu marudzi, że za rozwlekle i tnie po zdaniach czasami, ale bez napięcia, tak raz na kilka stron. A w tzn. międzyczasie kontrola fabuły idzie - bo wtedy to już redakcyjna "kontrol" być musi*niech się do czegoś przyda ten redaktor, nie?. :P

[Xiri]

Wytłumacz mi w takim razie, jak mam zrozumieć to zdanie?

Post wyżej odpowiedziałam. Dokładnie o poniższy fragment chodzi. Raczej to moja wina, bo użyłam skrótu myślowego.

Nie napisałam nic na temat, że autor jest nośnikiem pomysłu, ale o język dbać nie musi. Chodziło mi o to, że zarówno samopublikowanie się (płacenie wydawnictwu), jak i darmowa publikacja (czyli wydawnictwo pokrywa wszystkie koszty, bo uważa, że tekst jest dobry) wyjdzie ostatecznie na to samo, bo i tu, i tu język jest poprawiany przez fachowców. Chyba że mówimy o self-publishu, gdzie po prostu ktoś sobie napisze fanfik o Naruto i wrzuca go do sieci na surowo - ale takich przypadków nawet nie liczę.

Lecz jak najbardziej nie miałam na myśli tego, że aŁtor nie musi się przejmować gramofonami, łopatami i innymi narzędziami ogrodowymi oraz użytku domowego. Lecz w kolejnych postach już ładnie wszystko zostało wyjaśnione.

[Beata]

Ojapierdziu! Ależ się dzieje, paczpan, w temacie Pisarzowania. Bardzo dziękuję za linki. A swoją drogą, uznanie krytyki tekstu za cyniczne zniesławienie autora jest sporym osiągnięciem.

[neularger]

Pewnie to wynika z "wysokości" krytyki. Inaczej się reaguje na coś w rodzaju:
"Nieprawdą jest, że powieść X jest polemiką z powieścią Y przeciwstawiającą naznaczony tragizmem werteryzm głównego bohatera prometejsko-pozytwistycznemu konceptowi boga-króla, jest raczej preromantyczną postinterpretacją rozszerzającą klasycznej idei współistnienia przenikniętą modernistyczną dekonstrukcją..."*bełkotu, bełkotu, bełkotu, niż na "Autorko, piszesz betonowym peseudopoetyckim stylem i robisz ortografy." :)

[Xiri]

Po długiej przerwie znów dużo pracuję przy swoich tekstach. Konkretnie dwóch. Więc pojawiam się z kolejnym pytaniem. Trochę zgłupiałam i nie wiem, czy walę czytelnika łopatą w twarz. Lecz gdy tego nie robię, wychodzi komicznie. Do rzeczy. Jak będzie najlepiej?

1. Zamiatając ziemię dołem powłóczystej sukni, blablabla. (Tu jest właśnie ta łopata, bo raczej nie zamiata się ziemi ramiączkami sukienki, tylko, wiadomo, że jej dolną częścią.)
2. Zamiatając ziemię powłóczystą suknią, blablabla. (Tu z kolei brak łopaty, ale brzmi to, jakby ktoś biegł z sukienką w ręce i ciągnął ją obok, czyli komicznie wyszło.)
3. Zamiatając ziemię materiałem powłóczystej sukni, blablabla. (Tu wiadomo najlepiej, o co chodzi... tyle że brzmi przekombinowanie).

[Małgorzata]

Daj więcej z tego opisu.
Na pewno nie będzie "zamiatania", a "po ziemi" też nie wydaje mi się potrzebne.

Konstruujesz opisy łopatologiczne, bo chcesz wyjaśniać czytelnikowi to, co oczywiste. Brakuje Ci słowa "tren" (to też oczywiste), ale najpierw zastanów się, po co właściwie MUSISZ wyjaśniać, jak długa jest ta suknia?

[Alfi]

Moim zdaniem:
1) nie da się zamiatać ziemi górną częścią sukni;
2) nie istnieją suknie, ani też inne przedmioty, które by nie były wykonane z jakiegoś materiału, a w dodatku mam wątpliwości, czy nazywanie tkaniny "materiałem" nie jest przypadkiem błędem językowym, albo przynajmniej rażącym kolokwializmem (suknia jest z materiału zwanego ogólnie tkaniną, a nóż kuchenny z materiału zwanego stalą).

Tak więc uważam łopatę za zbędną.

Edit: O właśnie. Małgorzata wspomniała o trenie. To miałoby sens: zamiatała nie całym dołem, ale trenem sukni (jeżeli to suknia z trenem).

[Małgorzata]

Taka, co zamiata, raczej będzie z trenem. Inaczej kobieta zwyczajnie się potknie o przód... :)))

[Xiri]

Daj więcej z tego opisu.

Wrzucam więc zdanie: " Jedna ze strażniczek próbowała zagrodzić jej drogę, gdy, zamiatając ziemię dołem powłóczystej sukni, Anna wbiegła w korytarz, którym gladiatorzy zmierzali na arenę."

Sukienka jest tu trochę istotna, bo wcześniej bohaterka siedziała w ubraniach do spania w swojej komnacie. Ponadto latanie w sukience trochę spowalnia bieg, a Anna musiała szybko dotrzeć na arenę, gdzie bili się na śmierć i życie.

/Literówki się wdarły.

[Alfi]

Hm. W Hogwarcie szata, spod której widać było adidasy, uchodziła za przykrótką...

[Xiri]

Znalazłam podobna sukienkę w necie.
http://youandfashion.blog.pl/files/2013 ... 5x3001.jpg

[neularger]

Od takich zdań robi mi się źle. I ostatnio miałem z nimi dużo do czynienia*recka w drodze Xiri. Naprawdę, nie możesz napisać tego inaczej, tylko w każdym zdaniu musi być taka głupia łopatologia i nadszczególarstwo? Poza tym nie zamiata się ziemi, najwyżej zamiata się śmieci leżące na ziemi. Po ziemi tren/suknię/trupa/cokolwiek się ciągnie.

[Beata]

A jakbyś napisała:
"Jedna ze strażniczek próbowała zagrodzić jej drogę, gdy, walcząc z krępującą ruchy suknią, Anna wbiegła w korytarz, którym gladiatorzy zmierzali na arenę."
Zakładam, że wcześniej podana została ogólna informacja o strojach, że długie suknie itd.

[Xiri]

Nawet lepsza opcja. Podoba mi się Twoja propozycja, Beato. Mogę jej użyć?

Od takich zdań robi mi się źle. I ostatnio miałem z nimi dużo do czynienia*recka w drodze Xiri. Naprawdę, nie możesz napisać tego inaczej, tylko w każdym zdaniu musi być taka głupia łopatologia i nadszczególarstwo? Poza tym nie zamiata się ziemi, najwyżej zamiata się śmieci leżące na ziemi. Po ziemi tren/suknię/trupa/cokolwiek się ciągnie.

*Aż się boję. Chyba warto się zaopatrzyć w betonowe spodnie, albo stalowe (albo sukienkę zamiatającą ziemię!), bo lańsko pewnie będzie okropne. Kolega znalazł kilka obciachowych buraków, które jakimś cudem przeszły przez korektę, i trzeba to będzie poprawić.

Co do prac porządkowych, to od urodzenia słyszę: "zamieć podłogę" na równi z "zamieć śmieci". Trudno potem wyłapać nieprawidłowości w mowie potocznej, jak słyszy się ją w kółko.
Łopatologia nie wiem skąd się bierze. Może z obawy, że zabraknie jakichś informacji?

[Beata]

No pewnie. :)

I nie martw się, że jakichś informacji zabraknie. Czytelnik nie jest gupi, rzeczy oczywiste sam sobie dopowie.