Poprawianie P.T. Autorów

[Zanthia]

Młodzież przedlicealna to trochę ostro powiedziane - w jednym z ostatnich wydań Przygód Dobrego Wojaka Szwejka Podczas Wojny Światowej jest mnóstwo przypisów, z których część to weryfikacja historyczna fabuły, a część - historyczne anegdotki. Czytanie przypisów sprawia w tym przypadku taką samą frajdę, jak sama pierwotna fabuła.

[ElGeneral]

Jeszcze jedno mnie wkurza u pani Yarbro. Opisuje intrygi na terenie polskiego poselstwa w Moskwie Iwana Groźnego i jego syna Fiodora. Posłami są jezuici. Otóż autorka przedstawia ich jako naiwnych durniów, którzy nieustannie padają ofiarami przebiegłych ruskich bojarów - Szujskiego, Godunowa i Romanowa. Jezuici! Najbardziej szczwani przedstawiciele KK, zaprawieni w intrygach "komandosi Pana", selekcjonowani do zakonu specjalnie ze względu na inteligencję... Można o nich wiele powiedzieć, ale nie to, że byli naiwniakami jak dzieci ogrywanymi przez Rusinów!

Kurrrrczę! Czegoś takiego jeszcze nie przekładałem!

[Gustaw G. Garuga]

A przypisy wyjaśniający np. co to takiego fez, widziałam niedawno w książce "Cukiernia pod Amorem".

Ja w pewnym przekładzie objaśniałem w przypisie, co znaczy "wiktoriański" ;-)

A w ogóle to zaczynam czuć coraz większą oskomę na ten wytwór pióra pani Yarbro ;D

[Alfi]

Jeszcze jedno mnie wkurza u pani Yarbro. Opisuje intrygi na terenie polskiego poselstwa w Moskwie Iwana Groźnego i jego syna Fiodora. Posłami są jezuici. Otóż autorka przedstawia ich jako naiwnych durniów

Stare protestanckie fobie ożenione z najnowszą modą, po prostu.
W roku bodaj 1990, na fali euforii z wiadomego powodu, jakiś aŁtor popełnił sztukę, w której Stalin przedstawiony został jako kompletny debil... Po spektaklu (bodaj w Katowicach) ludziska wychodzili i wymownie stukali się w czoło.

[ElGeneral]

Psiakrew!
Co ja mam z tym zrobić?
Dwaj ruscy magnaci, Szujski i Romanow podpisują list w imieniu cara Fiodora jako "Ostatniego z dynastii Daniłowów".
Po pierwsze, nie było takiej dynastii.
Po drugie, skąd oni mogli wiedzieć, że Fiodor będzie ostatnim z Rurykowiczów? W roku 1585, gdy pisano ten list, miał osiemnaście lat. Był wprawdzie "słabego umysłu", ale dzieci mógłby płodzić, a jakże!
I co ma zrobić tłumacz z takim idiotyzmem popełnionym przez uznaną autorkę?

[Gustaw G. Garuga]

A zapadła już decyzja w sprawie przypisów tłumacza / posłowia tłumacza itp.?

[ElGeneral]

Wciąż się waham. Z jednej strony nie chciałbym, by uznano, że nie wiedziałem, iż np. na Rusi Iwana Groźnego sarafany nosiły jedynie wieśniaczki, polscy księża nie chodzili w kontuszach, a w polskich wojskach nie było w tym czasie lansjerów zaś lekkie chorągwie nazywano pancernymi, lub kozackimi. Jezuici z polskiego poselstwa nie podkreślali swej odrębności, tylko pozapuszczali brody i ubierali się jak Rusini. I tak dalej, i tym podobnie...
Z drugiej strony nie chciałbym, żeby czytelnik wyniósł błędny obraz ówczesnej Rusi. Płaci te trzydzieści kilka zyli i ufa, że autor/ka wie, co pisze.
I - wbrew temu, co mogliby sądzić niektórzy - nie lubię się mądrzyć.

[Marcin Robert]

<święta naiwność mode on>Ale po co marnować czas na tłumaczenie czegoś takiego?<święta naiwność mode off>

[ElGeneral]

Zapytaj inaczej: po co coś takiego wydawać? Ja podpisałem umowę na tłumaczenie, mam rzecz przełożyć i koniec. A przy tłumaczeniu mam minę jak mój awatarek.

[No-qanek]

A pojawiały się jakieś nowe erudycyjne wynurzenia autorki?
Nowe rodowicie polskie imiona i nazwiska?

[Gustaw G. Garuga]

Tych błędów jest za dużo, żeby wszystkie naprostować. Jedyne wyjście - posłowie tłumacza, krótkie, hurtem wyjaśniające, że strona merytoryczna książki jest w całości zasługą autorki - włącznie z nieścisłościami wynikającymi z licentia poetica (tak eufemistycznie;-). W ten sposób nie wyprujesz sobie żył rozliczając się z każdego błędu z osobna, a czytelnikowi dasz jasny sygnał, żeby nie brał wszystkiego na poważnie. Więcej się zrobić nie da - no chyba, że zostaniesz współautorem;-)

[Ebola]

O! I ta koncepcja GGG wydaje mi się być słuszna.

[ElGeneral]

Tak właśnie zamierzam zrobić.
BTW, książka nie jest wcale taka zła, autorka może dała się tylko zwieść czarującej Jankesów egzotyczności nazw np. części ubiorów, albo nazw niektórych moskiewskich cerkwi.
Z tym "ostatnim z Daniłowów" dała jednak plamę. Może zwiódł ją fakt, że Aleksander Newski był synem Daniły, a więc Daniłowiczem. Ale z pewnością ani Szujski, ani Romanow (obaj późniejsi carowie) w roku 1585 nie mogli wiedzieć, że Fiodor Iwanowicz będzie ostatnim z Rurykowiczów. Cóż robić? Poprawiłem.

[A.Mason]

Po drugie, skąd oni mogli wiedzieć, że Fiodor będzie ostatnim z Rurykowiczów?

Nie rozumiem w czym problem? Przeciez to nie musi chodzic o ostatniego w historii, tylko ostatniego w danym czasie.

[ElGeneral]

Wiesz, mam silne podejrzenia, że w oficjalnej "hramocie" takiego sformułowania nigdy by nie użyto - właśnie z powodu owej dwuznaczności.