ZW NE I - Nie sądziłem, że mnie sprzeda...

[Dracool]

Mae "Nie sądziłem, że mnie sprzeda":

Aż włosy jeżyły się na głowie, stado mrówek wędrowało wzdłuż kręgosłupa, a pot lśnił nad górną wargą. Oczywiście nie mnie. Choć wiele bym za to oddał. Kiedyś. Bo teraz…

Hm, nie podoba mi się ten fragment. Nie podoba i już! :P

Łzy wysiłku zabłysły się w kącikach, zawisły na rzęsach, poczęły spływać po twarzy, drążąc na zakurzonej skórze białe kanaliki.

Pogrubiony zwrot jest raczej niepoprawny a co do "białych kanalików" to czym on/ona płakał/a? Mlekiem, że kanaliki były białe? Bo nawet jeśli od kurzu twarz była biała no to raczej łzy by ukazały naturalny kolor skóry a nie biel.

Ogólnie to opowiadanie jest dobre. Zakończenie mi się podobało. Jednak parę mankamentów, jak np. to że gubiłem się w tych wszystkich "jego", "niego", "ona"...
[/b]

[Cień Lenia]

Jak dotąd przeczytałem tylko "Zemstę"
Piekielnie szatański pomysł i zacne wykonanie

[Hitokiri]

Wow. To nie ma zbyt wiele tekstów do głosowania. No cóż... jak wrócę to poczytam.

[Harna]

To nie ma zbyt wiele tekstów do głosowania.

Łurzowy Kłulik przypomina — nie głosowanie jest najważniejsze, tylko komentarze. Bo to z nich ałtor może wyciągnąć wnioski i wspiąć się na kolejny szczebel zakużonego pisarstwa. A komentować można również i te teksty, które znalazły się pod tzw. kreską, czyli zdyskwalifikował je niespełniony wymóg formalny :-)

Zatem nie narzekać, że mało, bo wcale nie mało, tylko komentować.

[Hitokiri]

To nie ma zbyt wiele tekstów do głosowania.

Łurzowy Kłulik przypomina — nie głosowanie jest najważniejsze, tylko komentarze.

A to ja wiem i komentować będe. Na razie przeczytałam tekst Mae, a komenty będą później. Bo teraz to muszę wyjść z tego matrixa.
Powiem tylko, że podoba mi się styl Mae. Pomysł, może nie był porywający, ale czytało się przyjemnie. :)

[Dehydrogenaza]

Przeczytałem do "Archaniołów i ludzi". Dobry tekst, podobał mi się, szkoda tylko, że poza ankietą.
Nie rozumiem tylko jednego fragmentu:

Tęsknota wzmaga się jeszcze bardziej, kiedy pomyślę o Hazel. Zostawiłem ją wieki temu, decydując się na opuszczenie nieprzyjaznego świata poprzez hibernację. Ale spotkałem ją w Niebie. Widoczna w nieskończoności była jeszcze piękniejsza. I nie dzieliło nas nic – nie było niezrozumienia, konwencji społecznych ani chęci wyłączności.

Mimo przeczytania po raz trzeci, mój mózg skutecznie broni się przed zrozumieniem tych kilku zdań ;) Albo jestem głupi, albo styl się autorowi popsuł ;)

[Czarownica]

<zaciera łapki i zaraz zasiądzie do koMendowania>

[ChoMooN]

Pierwsze trzy już przeczytałem.

Mae Nie sądziłem, że mnie sprzeda

Najpierw pomysł. Według mnie niezły. W kontekście realizacji tematu naprawdę mi się podoba. Ale wykonanie szwankowało. Jak ktoś już zauważył bardzo dużo zaimków. Trzeba było imiona nadać bohaterom - problem z głowy. Narracja z kolei była najeżona odczuciami za to uboga w opis sytuacji. Mnie osobiście to zmęczyło. I jeszcze jedna rzecz:

Myślę, że w głębi duszy znałem Jego zamiary

Głupio brzmi kiedy już wiesz, że dusza jest narratorem. :P

Voodoo_doll Zemsta

I znów najpierw pomysł. Bardzo szokujący... dla ludzi, których to obchodzi. Mną nie wstrząsnął, a nawet zabrzmiał trochę głupio i naiwnie. Trochę dziwnie potoczyłeś narrację, jakbyś zaczynając nie wiedział, gdzie skończysz. Co za Anna? Co za Irlandia? Ponadto mogłeś uniknąć dosłowności i potrzymać trochę dłużej czytelnika w niepewności. I twój język jakoś mnie nie urzekł. Wkradł ci się jakiś literacki słowotok. Czytałeś może na głos to opowiadanie? Brzmi dziwnie.

Krips Pamiętnik gwiazdy

Naprawdę fajne. Trzymałeś tajemnicę tak długo jak trzeba. I fajną grę słówek wykorzystałeś (gwiazda-gwiazda). Trochę irytowały te mega krótkie zdania i namolna "enteromania" - ale w tak krótkiej formie literackiej może być. Nie wyłapałem też do końca o co biega z tym Marcusem, ale nie zepsuło mi zabawy z czytania. Oczywiście można by wytknąć parę nieścisłości, ale łatwo byś się z nich wytłumaczył, więc nie męczę cię.

[No-qanek]

"Pamiętnik gwiazdy" też by mi się podobał, gdyby nie to, że puenta wprowadza pewien dysonans. Kim był ten menadżer? Jak mógł odkryć gwiazdę (niebieską), jeśli widzi ją każdy (a widzi, bo jest największa) Jak mógł jej kazać "dawać ognia"? A ten styl pisania nie pasuje do metafizyki.
Choć kilka skojarzen wyszło nieźle ("pokazał mi moje miejsce wśród gwiazd")

[Krips]

Miałem nadzieję, że ktoś się pofatyguje :P
http://pl.wikipedia.org/wiki/Gwiazda_Polarna
Zgodnie z powyższym Marcus jest astronomem, który jako pierwszy "zgadł" która gwiazda następnie będzie Gwiazdą Polarną. Po śmierci mojej bohaterki znów bierze się do roboty, by znaleźć następczynię.

Co do "dawaj ognia". To taka prośba Marcusa wystosowana do gwiazdy, by świeciła jaśniej.

A te entery, to rzeczywiście, teraz widzę jak to wygląda O_o

Chyba na wszystko odpowiedziałem <sprawdza> no, na wszystko.

EDIT:
Masz rację Harno, ale nie starczyło mi miejsca :)

[Harna]

Miałem nadzieję, że ktoś się pofatyguje :P

To autor powinien się pofatygować i zawrzeć w tekście tyle wskazówek, by czytelnik nie musiał szperać w encyklopediach, żeby zrozumieć tekst, drogi Kripsie :-) Czytelnikowi może się nie chcieć, autorowi — nie.

Masz rację Harno, ale nie starczyło mi miejsca :)

A wiesz, że to nie jest żadna wymówka? :-)
BTW, nie edytuj starych postów, by mi odpowiedzieć, bo się zaczynam z lekka gubić ;-)

[Hitokiri]

Mae - Nie sądziłem, że mnie sprzeda
Fajny pomysł, fajny styl. A z ChoMoonem się zgadzam - za mało opisu sytuacji.

Voodoo_doll - Zemsta
Świetny pomysł. Naprawdę. Ale tekst mi się podobał do momentu, gdy dowiedziałam się, kto opowiada historię[i ostatnie zdanie też mi się podobało]. Potem zniknęły gdzieś te emocje, przestałam interesować się tekstem. Do zdania, które ujawnia kto jest narratorem tekst jest świetny. Potem jest gorzej.

Krips - Pamiętnik gwiazdy
O, na ten tekst zagłosuję. Podobał mi się. Normalnie język fajny, emocje są przy czytaniu, język fajny, nieścisłości nie widzę. Czytało się płynnie, szybko i przyjemnie. Masz mój głos, Kripsie.

A jutro się wezmę za te, co wymagań nie spełniły :]

[voodoo_doll]

Voodoo_doll Zemsta I znów najpierw pomysł. Bardzo szokujący... dla ludzi, których to obchodzi. Mną nie wstrząsnął, a nawet zabrzmiał trochę głupio i naiwnie. Trochę dziwnie potoczyłeś narrację, jakbyś zaczynając nie wiedział, gdzie skończysz. Co za Anna? Co za Irlandia? Ponadto mogłeś uniknąć dosłowności i potrzymać trochę dłużej czytelnika w niepewności. I twój język jakoś mnie nie urzekł. Wkradł ci się jakiś literacki słowotok. Czytałeś może na głos to opowiadanie? Brzmi dziwnie.

Co do pomysłu - nie miał być szokujący, sama nie siedzę w temacie religii zbyt głęboko i po prostu stwierdziłam, że Matka Teresa się nada jak ulał - ja to traktuje jako rodzaj zabawy konwencją. Co do potoczenia narracji - tutaj niestety się nie zgodzę - zaczynając dobrze wiedziałam gdzie chcę skończyć i tak zrobiłam. Co do Anny i Irlandii - Anna osoba fikcyjna, wymyślona na potrzeby opka, co do Irlandii - akurat tam Teresa zaczęła swoją "karierę" jako siostra zakonna. Co do unikania dosłowności - zakładam że tutaj masz rację - ciężko przewidzieć kiedy czytelnik załapie o co chodzi a kiedy nie bo ja jako autor wiem co będzie - jednak jak już mówiłam nie chodziło mi o szokowanie - puenta miała być gdzie indziej - najwyraźniej jest za słaba skoro jej nie widać. Co do literackiego słowotoku - jest to pamiętnik i może wiesz, a może nie, dość ciężko przełamać go dialogami - mi w każdym razie niestety zabrakło na to czasu - przyznaję się bez bicia. Co do języka - faktycznie gorzej mi się dzisiaj pisalo, choć nie sądzę, żeby bylo aż tak źle.

[Montserrat]

Mae - Nie sądziłem, że mnie sprzeda
Pomysł intrygujący, ale całość nie przedstawia się aż tak dobrze. Styl dość monotonny i lekko zakręcony, nie zawsze do końca łapałam o co dokładnie chodzi, nie rozszyfrowałam kim była kobieta (diabeł?). Podoba mi się za to kilka pierwszych zdań z początku - plastyczne i ładne. Ogólnie rzecz biorąc - ciekawe, ale bez fajerwerków.

Voodoo_doll Zemsta
Kolejny niezły pomysł, choć podobnie jak w pierwszym opowiadaniu, nie do końca zaskakujący. Od momentu kiedy dowiadujemy się kim jest narrator, akcja toczy się dość przewidywalnie i równo, "Anna" zmieniona na "Teresę" też jakoś wybitnie temperatury akcji nie podnosi. Można poczuć trochę tak, jakby pomysł był nie do końca wykorzystany.

Krips - Pamiętnik gwiazdy
Jedyny tekst, który naprawdę mnie zaskoczył i wciągnął. I dlatego też zdobywa mój głos. Styl dosyć ciekawy, ale przede wszystkim uderza tu pomysł i fakt, że dość długo udało Ci się utrzymać czytelnika w niewiedzy co do tożsamości narratora tekstu.


Podsumowując:
Teksty bardzo dobre, ciekawe, dość trudno by mi było wybrać faworyta, gdyby nie ten element zaskoczenia w ostatnim. Ja się złapałam.

[Ignatius Fireblade]

Mae - Nie sądziłem, że mnie sprzeda
Przeczytałem... Tekst słuszny, ale wcale mnie nie zaintersował. Zupełnie... Mimo tego, że warsztatowo było dobrze, pomysł ciekawy. Ale całość nie przypadła do gustu.

Voodoo_doll Zemsta
Fajny pomysł, dobre wykonanie, pokręcone rozumowanie. Masz mój głos

Krips - Pamiętnik gwiazdy
Nie wzbudziło we mnie żadnych emocji, prócz lekkiego uśmiechu, gdy doczytałem zakończenie. Myślę, że wiem co chciałeś zrobić, ale do mnie to nie przemawia.

BTW. Ale wstyd =.= Trudno, widać, że nie jestem sam... Przynajmniej się wie, żeby się dowiedzieć czegoś o tym, co ma się zamiar napisać. Nie pozostaje nic innego, tylko wytknąć się palcem i roześmiać na całego. Nauczka gotowa. Wystarczy zrozumieć przesłanie i się dostosować.
[/b]