Kafar boży

[Keiko]

Chciałam napisać że ja też się pogubiłam w tych stworzeniach. A jeszcze bardziej pogubiłam się przy czytaniu opisów walki. Zbyt chaotycznie prowadzisz narrację.

[Migor]

Im więcej wytkniecie mi błędów tym więcej się nauczę. Więc proszę, nie krepujcie się. :)

[hundzia]

Nie podejrzewałem, że moje pierwsze (od kilku lat) opowiadanie będzie dobre.

Nie jest. Jest masakryczne, nie dlatego, że złe, może i coś by z tego było, ale okropnie źle się czyta. Błedy same rzucają mi się do oczu. dlaczego nie napiszesz czegoś mniej skomplikowanego? Próbuj, życzę powodzenia, bo nie byłam w stanie tego nawet doczytać do końca. Zeźliło mnie, więc następne napisz tak, by nie zeźliło, bo zaczynam wtedy warczeć ;))

[rubens]

Haha, poległem po tym komentarzu :) Hundzia, jak już coś powiesz... :D No, ale racji masz kapkę, bo faktycznie miejscami (nie mówię, że na całości) zgrzytało i to dość głośno, ale o tym, to już patrz wyżej, na mądrzejszych ode mnie ;)

[Migor]

Temat narzucony odgórnie.
Zmyliły mnie komentarze znajomych. Nikt nie powiedział mi, co w opku jest nie tak, choć prosiłem wielokrotnie o wytknięcie błędów.

Zgrzytało? Można konkretniej? Jakiś przykład i te sprawy... Potrzebne mi konkrety.

[hundzia]

Człowieku, nigdy nie polegaj na opinii znajomych, oni nie są i nie potrafią być obiektywni, z różnych powodów. Bo cię lubią i nie chcą się narazić na wyśmianie typu "co ty wiesz", bo cię szanują i nie chcą cię zniechęcić do pisania, bo sami tak nie potrafia i nie potrafią nawet ocenić co poszło nie tak, bo... sami nie piszą, albo nawet nie czytają. Powodów może być wiele, dlatego dobrze, że tu jesteś. Ale nie każ mi wyliczać konkretnych błędów bo wywalę ci takiego posta że zajmie dwie strony ;))

Przyjmij do wiadomości wszystkie uwagi i napisz coś nowego uwzględniając poprawki. przede wszystkim daruj sobie anioły i wysoki poziom skomplikowania tekstu. niech będzie na początek prosty, jakaś scenka z życia, cokolwiek ci do głowy wpadnie. Jak zbierzesz recenzje że zbyt proste (bo z kolei tak będzie ;)) pracuj dalej nad błędami i stopniowo dodawaj nowe wątki które ubarwią i rozruszają fabułę. Przede wszystkim nie rób tego już, teraz. Pomyśl na spokojnie, napisz, odłóz, sprawdź ponownie i za kilka tygodni możesz myśleć o umieszczeniu na warsztatach. Bo odnoszę wrażenie, że chciałeś nam zaimponować, wrzucić coś zakręconego i poważnego, ale... nie wyszło. Nie ten etap jeszcze. I dbaj o ścisłość, o spójność i logiczność tekstu. Zapoznaj się z wszystkimi faktami które opisujesz. Żeby nie mieszać np. aniołów z demonami.

[Migor]

Co do opinii znajomych: gdybym uwierzył im na słowo tekst poszedłby dalej bez wstawienia tutaj.
Nie chciałem nikomu zaimponować. Napisałem opowiadanie, które wydawało mi się ciekawe, ale byłem nastawiony na krytykę. Powiem więcej: niektórych błędów byłem świadom, ale zostawiłem je, żeby poznać opinie innych.
Zmierzam do tego, że po po prostu potrzebowałem rzetelnej krytyki.

[hundzia]

No to wygląda, że trafiłeś w dobre miejsce. Powodzenia następnym razem :)

[Migor]

Następnym razem planuję trylogię z rozszczepieniem jaźni ;]
Dzięki za wskazówki.

[Tenshi]

Po pierwsze - zrobiłeś jeden z podstawowych błędów nowicjuszy. Walnąłeś od razu, o co chodzi w tym pomyśle. Jedyna tajemnicą tutaj są same sceny, których za cholerę nie można sobie wyobrazić na podstawie twoich opisów. A to bardzo źle. Nawet czytając Zakużoną i tak umiałam sobie wyobrazić piękną scenę, choć autor już opisać jej nie potrafił. A tu nie mogę sobie nic wyobrazić. Jak przeczytałam początek, to zobaczyłam dwóch wędrujących facetów rodem z Siewcy, potem bijatyka opisana tak chaotycznie, że już nic nie widziałam, a potem tylko postać ubrana ciemniuchno i mrocznie.
Ale jeszcze co do błędu nowicjusza- chodzi o to, że jak masz jakieś wyobrażenie o świecie to nie powinieneś pisać o tym jednego opowiadania i sru w twarz cała prawda. Nie, nie. Wiadomości o całym układzie, świecie itd. powinny być dozowane po troszeczku żeby czytelnik zaczął się zastanawiać "ale dlaczego" i przez to parł do przodu. Żeby się dowiedzieć. Mnie też zawsze kusi napisać o co mi chodzi od razu, opisac cały świat i pokazać "patrzcie jak fajnie wymyśliłam!". Ale to jest to co by mi ten pomysł kompletnie wypaliło.

Poza tym poczekaj tak z 3 miesiące i przeczytaj to opowiadanie jeszcze raz. I z ręką na sercu powiedz, czy potrafisz to sobie wyobrazić. Bo to jest cholernie niejasne.

No i wydaje się chłopie, że starasz się stylizować na jakieś biblijne przypowieści z lekka nutką abstrakcji. Ale to naprawdę trzeba umieć. A nawet jak umiesz to pewno i tak połowa ludzi uzna cię za wariata i tyle xD

Ten.

eit/ literówka

[Migor]

Pierwszy błąd nowicjuszy, jak to pięknie ujęłaś, był celowy. To opowiadanie miało przedstawić pewien zarys świata. Taki był mój zamiar i takie właśnie były wymagania. Poza tym nie zamierzałem pisać więcej opowiadań stylizowanych na 'jakieś biblijne przypowieści'. Tematyka ciekawa, ale ja lubuję się w innej.
Co do tego wariata, to... XD

Ps. ładny avatar <wcale się nie podlizuję> ;p

[Tenshi]

Pierwszy błąd nowicjuszy, jak to pięknie ujęłaś, był celowy.

Może i tak ale mnie to rozczarowuje jak dostaje wszystko na tacy. Po prostu ;]

ale ja lubuję się w innej.

Jakiej?:>

Ps. ładny avatar <wcale się nie podlizuję> ;p

Dziękuję ^^ <rumieni się lekko>

Ten.

[Migor]

Pierwszy błąd nowicjuszy, jak to pięknie ujęłaś, był celowy.

Może i tak ale mnie to rozczarowuje jak dostaje wszystko na tacy. Po prostu ;]

Plan był taki: przedstawić świat i rozpocząć historię, którą czytelnik sam sobie rozwinie. Nie powiem, jak i dlaczego ;p

Jakiej?:>

Nie powiem. ;p

Wiem, wiem... wcale nie jestem tajemniczy, ale nie mogłem się powstrzymać ;]

[mirgon]

Hi, hi że tak zacznę, czuję się jakby Cię pod skrzydełka wziął... a sio.
Niech ktoś wrzuci komentarz, najlepiej niezależny ode mojego.

Metaliczna szarość piór dziwnie kontrastowała z czarną, skórzaną bluzą zarzuconą na kolczugę. Powietrze przesycone było napięciem i szumem… wspomnień.

Właściwie to powinienem napisać: 'Metalicznie szare pióra kontrastowały z czarną...' To do czego pióra są 'przyczepione' okazuje się trochę później w tekście.

W głównej mierze chodziło mi o to, że szare, bądź metaliczna szarość raczej nie kontrastuje z czarnym. Czarny z bielą - to jest kontrast, wyjdź dalej i poszukaj innych kontrastów; czerwone - niebieskie, metaliczne, odbijające błękit nieba pióra, kontrastowały z żywym ogniem słońca, z podpalonymi czerwienią chmurami... itd. Może się bawić w ten sposób, aż dojdziesz to tego czego potrzebujesz.
Druga sprawa - skórzana bluza, nigdy nie widziałem takiego wynalazku.
A to do czego są przyczepione pióra jest ważne, i o dziwo, już na początku tekstu. Gdyby to byli ludzie, to ok, każdy z grubsza wie jak wygląda człowiek i jeśli później nie "zgrzytniesz" że człek ów, miał dwa metry wzrostu i tyleż w obwodzie, to taki zabieg ujdzie na sucho.

Przez twarz Siquela przemknął grymas. A może tylko cień? To pewnie chmura, albo jakiś ptak. Tyle tego…

Czekaj, czekaj,Twierdzisz że grymas przemykający przez twarz, może być cieniem?

Nie ja twierdzę, tylko bohater tak myśli (kursywa). Cień może należeć do chmury, bądź ptaka.

grymas «wykrzywienie twarzy»
grymasy «zachowanie wyrażające niezadowolenie»

Grymas to mimika twarzy, używając w tym kontekście "cienia" powinno się mieć na myśli, że na jego twarzy, za pośrednictwem jego mimiki, bohater zrobił grymas. Taka mała metafora, że mu cień na twarzy wykwitł, a nie, że ktoś ten cień rzucił.
Więc; przez twarz Siqeuela przemknął cień (i teraz możesz sobie ulżyć do woli; w stronę mimiki twarzy bądź w stronę tego co ów cień rzucić mogło) niezadowolenia, wydął wargi w dziecięcym grymasie a oczy (wczoraj zasłyszałem i bardzo się mi spodobało :)) wyrażały tylko jedno - tęsknotę za rozumem. :)
I w drugą stronę; przez twarz Siquela przemknął cień. Obrócił głowę w stronę słońca, zachodzącego za horyzont złożony z prostokątów bloków. Na jego tle, stado gołębi, potraciło kształty i zdawało się być tylko czarnymi literami v. Leciały w kierunku rynku, zapewne w poszukiwaniu nowych ofiar, bądź pomników... (To tylko zabawa więc sugeruje nie składać podobnych zdań :))

Po bliżej nie określonym czasie ciągnął dalej,

Trzy lata, siedem miesięcy, dwa dni, osiemnaście godzin i pięćdziesiąt cztery sekundy - może być? Zdążył zapomnieć już, co chciał powiedzieć?

Nie rozumiem o co Ci chodzi.

Bliżej nie określony czas to może być, zarówno sekunda, jak i godzina, dzień, miesiąc, rok, wiek, itd. Ja, jako czytelnik mam prawo do interpretacji takich zagadek. Więc określiłem ten nieokreślony czas (w celu dalszej podróży po tekście) i zadałem pytanie czy po tym czasie Siquel pamięta co chciał powiedzieć.

Nagle przez jego twarz przemknął grymas.

Hm, powtórzenie?

Wyjaśnij.

Na twarzy pojawił się grymas obrzydzenia.

To już trzeci grymas.

Jest jakiś limit?

Nie, limitów nie ma, cały Twój tekst może się składać np. tylko z przemykających, pojawiających itp. grymasów. Dla mnie, jeśli w tak krótkim tekście znajdę choć dwa podobne znaczeniowo zdania to uważam je za powtórzenie. Brak Ci słów - masz internet, słownik pwn chociażby i rozwiążesz parę problemów

Zapamiętał każde słowo, wypowiedziane z wielkim trudem, ale nigdy do nich nie wracał.

Kiedy nigdy? Teraz nigdy w trakcie spowiedzi, czy później, po spowiedzi czyli nigdy jednak.

'Nigdy do nich nie wracał'. Nie wiem czego tu nie rozumiesz.

To 'nigdy do nich nie wracał' mówi, że bohater przeżył. A poza tym masz akcję "teraźniejszą" więc po co zmieniać czas na przyszły.
takie same zwroty, wyrazy. Popraw mnie jeśli się mylę.

Archanioł uniósł się w powietrze i zawisł na tle księżyca. Światło jego oczu złagodniało.

Na tle księżyca, szczególnie w Polsce, to mógłby zawisnąć, i to nie dosłownie, karlik karliczek, np. Archanioł musiałby lecieć i lecieć do góry by się na tym tle znaleźć.

Nigdzie zostało napisane, że akcja rozgrywa się w Polsce, czy nawet na Ziemi. Aż tak kuło Cię to w oczy? To, ze zawisł na tle księżyca.

Zbliża się pełnia, jak nie będzie chmurek wyjdź na zewnątrz i pomyśl jak wysoko musiałbyś zawiesić archanioła by znalazł się na tle księżyca. Wysoko, co? Wątpię by rozmowa mogła być prowadzona dalej w normalny sposób.

Chciał o coś zapytać, ale Gabriel znikł już w świetle księżyca.

To znaczy, oddalał się od "Ty", w kierunku księżyca, aż w końcu zmalał do tego stopnia że znikł w tym świetle, tle? O tenże efekt Ci chodziło. Czy może że rozpłynął się w świetle?

Chciałem, żeby czytelnik sam wyobraził sobie w jaki sposób to się stało.

No to lipa, ja go bajkowo zniknąłem i banalnie to wyszło.

Pióra nastroszyły się ze złowrogim zgrzytem.

Mniemam, że nie miał metalowych piór.

Miał. "Odruchowo zasłonił się skrzydłami, od których odbiły się sztylety."

Ostrza przebiły skrzydła i wbiły się w plecy demona, przygwożdżając je do nich.
Były całe we krwi i sprawiały wrażenie oklapniętych

A ja wyciągam wnioski z całego tekstu...

[Migor]

(To tylko zabawa więc sugeruje nie składać podobnych zdań :))

Uwierz mi na słowo, nawet do głowy mi to nie przyszło.

takie same zwroty, wyrazy. Popraw mnie jeśli się mylę.

Cytujesz mnie. Czyżbyś się powoli wycofywał? Mam takie wrażenie ;)
A tak serio. Uważasz, że jeśli jakiś wyraz powtarza się kilka razy w całym opowiadaniu, to jest to już powtórzenie (czyt. błąd). Ponoć mam bogate słownictwo, ale miałbym olbrzymie problemy, by zaspokoić tak wysokie wymagania.

Co do skrzydeł. Myślałem, że umieściłem wystarczająco dużo wskazówek, by czytelnik mógł się zorientować.

Ktoś (wybaczcie, ale nie pamiętam kto) bardzo mądrze (moim zdaniem) stwierdził, że druga walka jest dokończeniem pierwszej. Taki był mój zamiar i liczyłem na to, iż zostanie to zauważone.