Kuchenne rewolucje

[Marcin Robert]

Kuchenne rewolucje

Nadziewane ciasteczka, które dostaliśmy na deser, były przepyszne! W ogóle całe przyjęcie udało się nadzwyczajnie, co niezmiernie zdumiało wszystkich gości. Dla nikogo nie było wszak tajemnicą, że uczty u Romana mogą być atrakcyjne wyłącznie dla wielbicieli przesolonych zup, rozgotowanego mięsa i zakalcowatego ciasta.

– Skąd taka nagła odmiana – spytałem przyjaciela, gdy mogliśmy porozmawiać na osobności. – Przecież tyle razy ci tłumaczyłem, że gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść, a ty nie tylko żadnej z nich nie zwolniłeś, lecz nająłeś jeszcze siódmą kobietę do kuchni.

– Po prostu – odpowiedział Roman – postanowiłem zatrudnić żywą kuchmistrzynię, aby ktoś wreszcie zaczął sensownie sterować tymi robotami.

[B.A.Urbański]

Dla nikogo nie było wszak tajemnicą

Jakoś nie pasuje mi to "wszak" do całości stylu.

Temat nie jest zły, przywodzi skojarzenie z programem telewizyjnym. Jednak wykonanie mnie nie przekonuje. Nie czuję w tym konkretnej treści, ani jakiejś takiej szczerości...

Poza tym odnoszę wrażenie, że w momencie kiedy wszedł dialog straciłeś jakby impakt. Pierwsza część dużo bardziej podoba mi się.

[No-qanek]

O, treściwie, jak miło :)

Dla nikogo nie było wszak tajemnicą,

Nie, autorze, ta patetyczna forma kompletnie nie oddaje sensu "Każdy był przekonany". W ogóle całe to zdanie źle mi zabrzmiało, przekombinowane. Ale początek dobry.

spytałem przyjaciela, gdy mogliśmy porozmawiać na osobności.

Kompletnie nie mamy pojęcia, kim jest ten "przyjaciel". Skoro ma to wyniknąć z kontekstu równie dobrze można to słowo wyrzucić.

No i dowcip z porzekadłem mnie nie bawi, ale to kwestia gustu.
Całość mnie nie złapała, kiepski tu dowcip.

[Marcin Robert]

To miał być drabelek przysłowiowy. Napisałem poprawioną jego wersję. Mogę ją tu wkleić, czy będzie to wbrew regulaminowi?

[neularger]

Nie przeginaj. Wiesz dobrze, ze nie mozesz.

[dziko]

Kiedyś lubiłem wrzucać "wszak" - ale to takie literackie rokoko trochę. Jeśli już, to może na początku "Wszak dla nikogo...".

Zamiast "lecz nająłeś jeszcze siódmą kobietę do kuchni" wystarczyłoby chyba "lecz jeszcze nająłeś siódmą".

Brak tutaj jakiegoś wyrazistego uderzenia, którego bym po której formie oczekiwał.

[B.A.Urbański]

Z tym uderzeniem mam podobnie jak dziko - nie czuć tu tej puenty, albo się po prostu rozmyła.