Esensja i jej blog

[Bin Laudan]

Nie. Byłby tak samo idiotyczny. Takie rankingi to się tworzy na prywatny użytek. Zrozumiałbym, gdyby byłoby to czymś ugruntowane, jakimiś analizami, dlaczego to akurat, a nie tamto. Gdyby były jakieś ramy, wyznaczniki, nabrałoby to jakiejś mocy. Ale własne widzimisię? Nic mi do czyjegokolwiek degustibusu, ale jestem zniesmaczony. Mam prawo.

Absolutnie się z postawioną wyżej tezą nie zgadzam. Widzimisię? Co za widzimisię? Uzasadnienie wyboru zostało podane, widocznie nie zauważyłeś, bo pewnie nie czytujesz idiotycznych uzasadnień idiotycznych zestawień. Analizy? Chyba żartujesz - rzecz nie ma charakteru rozprawy naukowej, ale jest wynikiem swego rodzaju zabawy. To subiektywny wybór członków redakcji Esensji, i tyle. Że nie ma na nim Twoich faworytów? Nie rozśmieszaj mnie. Kilku moich faworytów znalazło się poza setką, ale nie jęczę z tego powodu.

[Bin Laudan]

Masz prawo pierdzielić głupoty, Rhegedzie. Tylko nie wiem, po co z tego prawa korzystasz.

No wiesz, no offence, ale uważam, że skoro Wy zaczęliście tym rankingiem, to ja się do owego pisania literek na darmo dołączę.

Nie chcesz, nie czytaj. I przestać p...ć głupoty.

[flamenco108]

starzy mistrzowie zawsze dostają fory. Dlatego w tych rankingach gitarzystów Hendrix z urzędu dostaje pierwsze miejsce, co niewiema bardzo cieszy, a mnie na przykład już mniej ;)

Nie denerwuj mnie. Hendrix dostaje pierwsze miejsce, bo nikt inny nie zasłużył na nie tak jak on :) Ale nie martw się - dorastają kolejne pokolenia melomanów i tylko patrzeć jak na tronie zasiądzie Prince albo Kupicha.

Ja w kwestii formalnej: najlepszym gitarzystą na świecie jest oczywiście Paco de Lucia. Nie powinniśmy o tym zapominać, cokolwiek by nie mówiły rankingi najlepszych gitarzystów.

[Bebe]

Jak mi tu teraz zaczniecie o gitarzystach pisać, to się zdenerwuję i mogę pociąć wszystko jak leci. :/

[niewiem]

Uuu... Szkoda. No to nie napiszę, że jeśli idzie o plumkanie bez prądu, to zdecydowanie wolę Ala Di Meolę (rym niezamierzony).

[Rheged]

Kilku moich faworytów znalazło się poza setką, ale nie jęczę z tego powodu.

Po co pytasz, skoro sam sobie chcesz odpowiadać na swoje pytanie? Ja udzieliłem innej odpowiedzi.

Wybór nie był niczym uzasadniony. Jak oceniać skalę artystyczną tekstu w rankingu, który jak podano w uzasadnieniu jest tylko i wyłącznie subiektywny. Po co napinać się na jakikolwiek ranking? Jeśli redakcja Esensji chciała pokazać ważne ich zdaniem opowiadania w historii polskiej fantastyki, dlaczego przyjęła właśnie taką, a nie inną formę? Że można inaczej pokazał Tetrix w swoim Alfabecie. I tam nie było się czego czepiać, bo też niczego nie układał pod względem wielkości, doniosłości. Jak coś mu się nie podobało, też o tym wspominał. Żadnej śmiesznej listy "best of" nie było.

Jak ma być koniecznie ranking, to niech ma jakieś ramy. Chociażby ranking sprzedażowy sieci Empik. Uszeregowane rzeczy pod względem jasnych kryteriów. Tutaj żadnego kryterium nie widzę.

Jeśli kryterium dla redakcji Esensji było ich własne widzimisię, to dlaczego nazwali to rankingiem najlepszych opowiadań fantastycznych? Może to i czepialstwo z mojej strony, ale w tytule przydałoby się "według nas i tylko nas". I tej dyskusji by nie było.

[nosiwoda]

http://www.esensja.pl/ksiazka/publicyst ... ml?id=8376

Nie musicie się z nami zgadzać. Pewnie i tak nie będziecie, ale my sami wewnętrznie też nie mieliśmy jednomyślności. Nie rościmy sobie prawa do stworzenia Jedynego Słusznego Rankingu. To po prostu wybór „Esensji”. Jednego jednak jesteśmy pewni – każde z tej setki opowiadań warto przeczytać. A pierwszej dziesiątki nie znać wręcz nie wypada.
A oto wreszcie nasz wybór

I rest my case, Your Honor.

[Bin Laudan]

Jak ma być koniecznie ranking, to niech ma jakieś ramy. Chociażby ranking sprzedażowy sieci Empik. Uszeregowane rzeczy pod względem jasnych kryteriów. Tutaj żadnego kryterium nie widzę.

Przyznam, że przestaję rozumieć, o co Ci właściwie chodzi. Przecież my nie robiliśmy rankingu najlepiej sprzedających się książek, tylko zestawienie najlepszych stu - naszym zdaniem - opowiadań w historii polskiej sf. Kryterium była subiektywna jakość tekstów.
Fakt, można to było zrobić w takim stylu:
http://www.esensja.pl/ksiazka/wzw/tekst.html?id=4258
ale nie widzę powodów, dla których nie miałbym zaproponować zestawienia "50 najlepszych powieści rosyjskojęzycznej fantastyki po 1945 roku".

[Cordeliane]

Wydaje mi się, że Rhegedowi chodzi właśnie o to, o czym wyraźnie pisze. O brak jasnych kryteriów uporządkowania listy. Gdyby był to po prostu zbiór, nie ranking, rzecz byłaby mniej kontrowersyjna. Bo w jaki sposób zdecydowaliście (i to grupowo, jak rozumiem), że opowiadanie na miejscu 100 jest lepsze od opowiadania numer 99? A to z kolei gorsze od pozycji 98? Może każdy z p.t. członków Redakcji mógł przydzielić każdemu z opowiadań jakąś liczbę punktów według indywidualnych upodobań, a potem podliczyliście sumy? Jeśli proces wyłaniania owej najlepszej setki był w taki czy podobny sposób zorganizowany, to może warto było w kilku zdaniach opisać procedurę, wszak w periodyku internetowym nie jesteście ograniczeni rozmiarem szpalty. A jeśli nie, to rzeczywiście - po co bawić się w ranking?

[flamenco108]

A jeśli nie, to rzeczywiście - po co bawić się w ranking?

Po co uprawiać seks, jak nie w celu prokreacji? Straszne emocje powstały wokół tego rankingu, przepraszam, zbioru. A ja należę do grupy czytaczy, którzy nie zdołali się wystarczająco skoncentrować, żeby go doczytać do końca. I dlatego może nie targają mną teraz emocje. ;-P

[Cordeliane]

A nie, mną akurat nie targają emocje. Tak sobie tylko wtrąciłam trzy grosze, skoro Bin Laudan nie rozumie Rhegeda - bo wydawało mi się, że ja akurat rozumiem ;)

[nosiwoda]

Wydaje mi się, że Rhegedowi chodzi właśnie o to, o czym wyraźnie pisze. O brak jasnych kryteriów uporządkowania listy. Gdyby był to po prostu zbiór, nie ranking, rzecz byłaby mniej kontrowersyjna.

Jeśli idzie o sam SENS rankingu, to jest on (na razie) kontrowersyjny tylko dla Rhegeda. Inni zastanawiają się nad brakami i zmianami kolejności.

Może każdy z p.t. członków Redakcji mógł przydzielić każdemu z opowiadań jakąś liczbę punktów według indywidualnych upodobań, a potem podliczyliście sumy?

No właśnie tak było. Przecież pisałem, że głosowaliśmy. Co nie sprawia, że ranking jest obiektywny, jest co najwyżej intersubiektywny. Oceny literatury nie da się oddać w "jasnych kryteriach", w sensie naukowym. Nie ma czegoś takiego, jak tabela czynników, z podliczenia których wynika jasno, że coś jest dobrą literaturą, a coś nie jest, i dlaczego. Zawsze są to kategorie ocenne, zależne od m.in. gustu. System ocen liczbowych jest co najwyżej próbą liczbowego oddania poziomu satysfakcji z lektury.

[Rheged]

Jeśli idzie o sam SENS rankingu, to jest on (na razie) kontrowersyjny tylko dla Rhegeda.

Ludzie lubią rankingi. Nawet byle jakie.

Inni zastanawiają się nad brakami i zmianami kolejności.

A to następne kuriozum. Znaczy się - serio potraktowali ten Wasz ranking? O zgrozo, uwierzyli w niego... Łatwo jest nabrać czytelnika...

System ocen liczbowych jest co najwyżej próbą liczbowego oddania poziomu satysfakcji z lektury.

To dlaczego ranking nie ma nazwy "Ranking 100 najbardziej satysfakcjonujących nas i tylko nas opowiadań"? Byłaby to nazwa prawdziwsza.

[Bin Laudan]

Nosiwodo, nie ma rady. Musimy zwinąć się z naszym rankingiem, bo się Rhegedowi nie spodobał. Co prawda tylko on nas przejrzał, ale cóż... A dlaczego? Bo jest nienaukowy, zrobiony bez żadnych kryteriów (a przynajmniej kryteriów takich nie dopatrzył się Rheged), nie posiada uzasadnienia, dlaczego akurat te teksty, a nie ulubione opowiadania Rhegeda... Pewnie jeszcze jakieś powody by się znalazły, ale z wrodzonego lenistwa nie chce mi się szukać.

[nosiwoda]

http://www.esensja.pl/ksiazka/publicyst ... ml?id=8376

Nie musicie się z nami zgadzać. Pewnie i tak nie będziecie, ale my sami wewnętrznie też nie mieliśmy jednomyślności. Nie rościmy sobie prawa do stworzenia Jedynego Słusznego Rankingu. To po prostu wybór „Esensji”. Jednego jednak jesteśmy pewni – każde z tej setki opowiadań warto przeczytać. A pierwszej dziesiątki nie znać wręcz nie wypada.
A oto wreszcie nasz wybór

I rest my case, Your Honor.

Jeszcze raz, specjalnie dla Niewiernego Rhegeda. Zobaczyć znaczy uwierzyć. Tzn. - mam jeszcze taką nadzieję.