Rekrutacja

[Przewodas]

Jako debiutant na pewno nie sprzedawałem się za bezcen. Załapałem się jeszcze na umowy za komuny, opiewające na tzw. nakład podstawowy i jego wielokrotność, to były pieniądze rzędu rocznej pensji. Jak nie wydali, to też płacili. W sumie trzy umowy w latach 1987-89, w końcu nic się nie ukazało, ale żyłem jak krezus i imponowałem narzeczonej najlepszymi knajpami.

Za wolności w 1990 podpisałem umowę na "Ksina" z zaliczką 1 mln zł, co (przeliczając przez puszki piwa) daje ok. 500 dzisiejszych PLN (Edit: sypnąłem się o jedno zero w górę) plus dodatkowe 5 mln z 6% od sprzedaży. Potem tłumaczenia i kolejne wydania.

Jak w okolicach 1992 usłyszałem że Kołodziejczak jako redaktor "Przedświtu" kupił powieść od Oszubskiego za 2 miliony, to chciałem pobić ich obu. Wtedy zaczęły się totalne wydawnicze kpiny z autorów, którzy godzili się na to jak stado baranów. W połowie lat 90. drukowano tylko tłumaczenia, polscy autorzy byli dyskryminowani. Ja jednak przepchnąłem "Most nad Otchłanią" jako powieść w odcinkach w "Cogito"... itd, itd, itd, aż do teraz.

A mówię, o życiu z pisania. Do 2006 pisałem fantastykę.

[Olaf]

BTW - przypomniałem sobie, że kiedyś zetknąłem się już z podobną działalnością. Dokładniej - czytałem, gdzieś w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych, tekst o gościu piszącym dla znajomych i ich znajomych, którzy płacili mu za tę działalność. Gdzie artykuł się ukazał, nie pomnę (chociaż nie wykluczam, że był to dawny "Wprost" - wtedy jeszcze tygodnik społeczno-kulturalny). Rozpowszechnianie odbywało się bodaj w maszynopisach, teksty miały głównie charakter przygodowo-sensacyjny.

Ja tak mam. Pisze teksty dla swojej drużyny o drużynie, zahaczając przy okazji o resztę polskich drużyn. Dostaję za to normalnie kasę (stawki promocyjne), podpisujemy umowy. Winland ma prawa do opowiadań wiszących na jego stronie przez pięć lat. Ja się cieszę, bo lubię pisać o przeróżnych wariatach z przeróżnych drużyn, Winland się cieszy, bo ma oryginalną kronikę swoich przygód, strona Winlandu jest zadowolona, bo opko generuje ruch, przez co łatwiej o reklamodawców (chociaż nie jest to najważniejsza sprawa). Do tego dochodzą jeszcze opowiadania do "Starej Waśni", gry online wymyślonej, stworzonej i prowadzonej przez Winlandczyków.

[Przewodas]

Co to jest "stawka promocyjna"?

[Olaf]

Stawka po znajomości. Normalnie pisałbym bym im (w sumie nam) za darmo, ale jarl uparł się płacić, więc płaci symboliczne pieniądze - dla jego świętego spokoju.

[Robert Zaręba]

Przewodasie, to co proponujesz, od kilku lat z powodzeniem robi Tadeusz Baranowski na rynku komiksowym.
Zbiera przedpłaty na komiksy (są to zazwyczaj zakończenia wydawanych od dziesięcioleci serii) w wysokości około 200 zł od osoby za jeden komiks i w tym czasie rysuje.
Czytelnik dostaje ładnie wydany, limitowany album z kserokopią zobowiązania (potwierdzonego notarialnie), że nie będzie dodruków.
Plus różne bonusy, jak oryginalne plansze, rysunki, itd.

[Rheged]

Bez dodruków?
No to ja przeciw jestem. Z koncepcji sztuki elitarnej cywilizacja wyrosła już jakiś czas temu. To by zepchnęło fantastykę w getto już totalnie. Zresztą, nie tylko fantastykę. Wcale się nie dziwię, że o polskim komiksie niewiele słyszę, skoro jest tak traktowany przez samych twórców!

[Robert Zaręba]

Rhegedzie, no to ja radzę Ci dobrze się rynkowi komiksowemu przyjrzeć, gdyż fantastykę czeka to samo za jakieś dziesięć, piętnaście lat.

[Przewodas]

Olaf, skoro pisałbyś za darmo, to nie ma o czym dyskutować.

RZ, Stąd do ładnie ilustrowanej powieści, tylko krok... Jeszcze parę internetowych "chomików" i tak właśnie będzie wyglądać większość rynku.

[Robert Zaręba]

Ja tego nie pochwalam, choć w miarę swoich skromnych możliwości wspierałem ten konkretny projekt.

[Przewodas]

Jeżeli na książce najwięcej zarabia dystrybucja, potem wydawca, następnie drukarz, a na samym końcu autor, to należy pochwalić każdy skuteczny sposób rozbicia tego systemu.

[Albiorix]

Do zmiany tych proporcji najlepiej byłoby chyba samemu dystrybuować, wydawać i drukować. Wtedy zgarniasz wszystko.

Edit; dystrybucję można sobie zrobić na allegro, amazonie, we własnym sklepiku online, można też postawić sobie stolik na konwentach fantastyki.

[terebka]

Tylko, czy byłby to taki rozmiar dystrybucji, o jaki chodzi samemu autorowi? Co więc proponujesz, Albiorixie? Aby każdy piszący poszedł w ślady Brzezińskiej? Wkrótce rynek zalałby potop "Run". Najniższe ogniwo łańcucha pokarmowego, czyli czytelnik, zatraciłby się w tym rychło i skutek tego byłby odwrotny od zamierzonego przez wydawców-autorów.

[Robert Zaręba]

Nie pochwalam w tym sensie, że nie wierzę w jego skuteczność.
Pomysł Tadeusza Baranowskigo zadziałał, ale chyba tylko w ograniczonym zakresie, to znaczy jakieś wsparcie finansowe artysta dostał, ale (jak ostatnio informował swoich czytelników) nie pozwoliło mu to zająć się tylko robieniem albumów i nadal musi posiłkować się czasochłonnymi i pracochłonnymi fuchami.
Czyli kasy z tego ciągle mało, a zauważ, że Tadeusz Baranowski tym jest dla polskiego komiksu, czym Lem dla fantastyki, więc skoro jemu idzie jak po grudzie, to co dopiero innym?

[Albiorix]

To wszystko jest względnie samoregulujący się rynek.

Jeśli opłaci Ci się wydrukować, wypromować i sprzedać na allegro - to dobrze.

Jeśli Ci się to nie opłaci, to znaczy że wydawca/dystrybutor/drukarz nie tyle okradają Cię bezczelnie z racji zwyrodnienia rynku, tylko raczej biorą pieniądze ponieważ ich wkład jest kluczowy dla wielkości sprzedaży.

Nie znam liczb więc wysysam je z palca - załóżmy że Empik bierze 40% ceny końcowej. Jeśli przez Empik udaje się sprzedać 3000 książek a przez Allegro 500, to;
1. bardziej opłaca Ci się sprzedawać przez Empik bo zarobisz więcej
2. okazuje się że książka sprzedaje się głównie dlatego że leży na półce w Empiku a nie dlatego że ma jakąś treść, ergo, Empikowi należy się te 40%.

Edit: przykład w stronę drugą:
Jeśli potrafisz sprzedać 3000 książek na Allegro i nie więcej przez Empik to znaczy że Empik Ci na kwiatek a książka sprzedaje się w wyniku Twojej własnej promocji (nazwiskiem, renomą, konwentem, portalem fantastycznym). To oznacza że Empik zabiera Ci 40% za nic i nie potrzebujesz przez niego sprzedawać.

Jak patrzyłem na koszty drukowania to jako prywatna osoba o przeciętnym dochodzie spokojnie mógłbym z własnej kieszeni sobie wydrukować książkę w 500 czy 1000 egzemplarzy. Nie wiem jak kosztuje redakcja.

[A.Mason]

Tylko, czy byłby to taki rozmiar dystrybucji, o jaki chodzi samemu autorowi? Co więc proponujesz, Albiorixie? Aby każdy piszący poszedł w ślady Brzezińskiej? Wkrótce rynek zalałby potop "Run". Najniższe ogniwo łańcucha pokarmowego, czyli czytelnik, zatraciłby się w tym rychło i skutek tego byłby odwrotny od zamierzonego przez wydawców-autorów.

Z tego co pamietam akurat Runa powstala jako wydawnictwo z calym inwentarzem (dystrybucja, promocja itp.), a nie jako mechanizm do odciecia kosztow dla Ani Brzezinskiej. Czasy byly wtedy jeszcze takie, ze polscy autorzy mieli ciagle problemy z "wydaniem sie", pomimo ze juz wtedy zaczal sie popyt na Polakow. Poziom wynagrodzen dla autorow oraz poziom redakcji ksiazek tez pozostawial wiele do zyczenia. Ania chciala to zmienic...