Najnowszy numer Science-Fiction

[neularger]

Wszystko to racja, ale ja i tak nie pojąłem, po cholerę on (bohater, znaczy) wybebeszył radiostację tego Larka. Coś mi pewnie uciekło podczas czytania:(

A kto powiedział, że bohater musi działać racjonalnie? :)

Phi, nie musi. :) Ale czytelnik rozumieć musi, tak czy siak... :)

[hundzia]

No niby tak...ale po autorce sądząc...racjonalna chyba... Pewnie czegoś nie doczytałem.

Bohater nie jest odwzorowaniem Autorki. W żadnej mierze. :P
I wcale nie musi być racjonalny. Nie wpadłeś nigdy w szał?
Radiostację trza było zniszczyć, bo inaczej połaczyłby się z cywilizacją i nie byłby utknięty na zadupiu.

[Juhani]

Nie wpadłeś nigdy w szał?

Wpadłem kiedyś. Do dzisiaj mi tak zostało:)

Radiostację trza było zniszczyć, bo inaczej połączyłby się z cywilizacją i nie byłby utknięty na zadupiu.

No i tego działania pojąć nie mogłem. Jakieś niezrównoważone ludzie one są, te osadnicy.

[Ebola]

A kto normalny leci na planetę bez atestu? :)

[Juhani]

A kto normalny atestuje planety??! :))

[nimfa bagienna]

Creator omnipotens?;)

[Juhani]

O, przepraszam! Tutaj żadnej miary na kryterium normalności wskazującej, przyłożyć się nie da! A skoro onże wspomniany C.O. jej nie podlega, przeto wykluczyć musimy onego z rozważań naszych.

[hundzia]

A tak, jakby Androo był okazem racjonalności i normalności od samego początku, w dodatku on o wszystkim decydował.

[Juhani]

On był wredny, rozjuszony samiec! Nie lubiem go!!
A tak bardziej serio, to był to jedyny moment, który mi słabo pasował. Można było jakoś inaczej rozchrzanić ustrojstwo, tak bardzie pode mnie, żebym nie grymasił.

[Ebola]

Bo to typowa arogancja pisarza. Nie było konsultacji społecznych! ;P

[hundzia]

Normalne chciejstwo :P

[Alfi]

Ja wiedziałem, że tak będzie! Miał trzy pazu... eee... znaczy, nie to chciałem, to Halama mi się włączył. No więc ad rem:
Tadam! Tadam! Tadam!
To fanfary na cześć nimfy bagiennej, która w ulewie Deszczowego lata uwieńczona została laurami na konkurencyjnym forum.

[Juhani]

Ejże! W fantastyce nie ma konkurencyjnych forumów, są tylko zaprzyjaźnione.

[Xiri]

Lutowy SFFIH również nabyłam. Przeczytałam na razie cztery opowiadania. Wyczerpujący komentarz na temat pracy naszej hundzi poszedł już na prw ;), więc rozpisywać się ponownie chyba nie trzeba.

"Pusty ogród" dla mnie jest słabym tekstem. Na plus zasługuje jedynie pomysł (uniwersum i bohaterowie), który nie został, niestety, odpowiednio rozwinięty - poszedł w zupełnie nie tym kierunku, co trzeba. Fabuła o niczym, nużąca, co chwilę sprawdzałam, kiedy będzie koniec opowiadania. Końcówka, prócz tego, że strasznie krótka, to jeszcze wydaje się nieadekwatna do reszty. Wiele scenek nie ma związku z rozwojem fabuły i nie wiem, po co w tekście się w ogole pojawiły.

"Zabijając ptaki". Bardzo fajne. Odpowiednie wyważenie długości wstępu, rozwinięcia i zakończenia. Pomysł całkiem niezły. Jedynie spartaczona końcówka. Ale wiem z własnego przykładu, jak trudno jest wymyślić coś oryginalnego na koniec. Mnie samej prawie wcale się to nie zdarza, takie totalne zaskoczenie czytelnika.

"Podróżny". Jak dla mnie tekst typowo warsztatowy. Widać, że pisała go osoba bardzo młoda. Ale ważne, że jest debiut.

Resztę przeczytam w odpowiednim czasie, bo na ten czas równocześnie czytam trzy książki i jeszcze codzienne wydania Metra ;p

No, chodzi mi o taki motyw: idzie sobie (albo jedzie) wędrowiec, znużony jest, strudzony, przespać się musi, schronić przed zimnem... Trafia - w zależności od autora - albo do oberży czy hotelu, albo do domu jakiegoś dobrego człowieka... A potem... wrrr!!! grrr!!! Zaczyna być niewesoło. To jest motyw dość często podejmowany w literaturze. Bożowola jest - moim zdaniem - naprawdę udanym jego "wcieleniem".
Skojarzenia z imiennikiem Kartagińczyka nie będę rozwijał, bo to jednak spojlerowanie by było.

Fakt. To chyba jeden z najczęściej wykorzystywanych motywów. Tymczasem nikt chyba nie wpadł na to (pewnie wpadł, i to nie raz, ale nic mi nie przychodzi chwilowo do głowy, by podać przykład), żeby coś się działo w najzwyklejszym dniu pracy, do której chodzą zwyczajni ludzie, a na dworze nie ma grzmotów, trąby powietrznej ani zamieci. Czyli bohatera nie zbili niedobrzy koledzy, nie wysiadł mu samochód, nie gonili złoczyńcy, nie rozwalił sobie kolana. Po prostu idzie do roboty, jest ogólnie fajnie, na nic nie narzeka, a tu nagle trach! i pojawiają się skrzaty.

+cytat

[mr.maras]

Ja wiedziałem, że tak będzie! Miał trzy pazu... eee... znaczy, nie to chciałem, to Halama mi się włączył. No więc ad rem:
Tadam! Tadam! Tadam!
To fanfary na cześć nimfy bagiennej, która w ulewie Deszczowego lata uwieńczona została laurami na konkurencyjnym forum.

Dobra, dobra Alfi. Tyś skromny hipokryto "Przebudzeniem Bezimiennej Mojry" drugie miejsce w sondażu zajął.