F 53

Moderator: RedAktorzy

Awatar użytkownika
Bebe
Avalokiteśvara
Posty: 4592
Rejestracja: sob, 25 lut 2006 13:00

Post autor: Bebe »

Przeczytawszy Harnową "Rozmowę dyskwalifikacyjną".
Łatwe i przyjemne - bez przesłania i zadęcia. Bardzo dobrze się czyta, masz Harna lekkie pióro. :) Satyra na urzędników i na sztampowe postaci fantastyczne piękna - ale mam jedno pytanie. Czy dział ZakuŻonych Warsztatów aż tak daje w kość, że w Autorach rodzi się potrzeba odreagowania? ;)) Wyjaśnię, że chodzi mi o tyradę przedstawiającą cele i założenia Szanownej Komisji. Że obecnie Autorzy biorą tylko bohaterów o-ry-gi-nalnych. Nie-sztam-po-wych. Wiem, że to przerysowanie, aczkolwiek faktycznie, na tle doświadczeń warsztatowych można rzec, że problem istnieje. :))
Ogólnie - tekst odebrany pozytywnie. :)

EDIT - "Fliegritterzy" - fantasy naukowe? :D Stylizacja języka podpasowała mi całkowicie, humor również. Swoją drogą, co za pomysły.... ;))))
Z życia chomika niewiele wynika, życie chomika jest krótkie
Wciąż mu ponura matka natura miesza trociny ze smutkiem
Ale są chwile, że drobiazg byle umacnia wartość chomika
Wtedy zwierzyna łapki napina i krzyczy ze swego słoika

Awatar użytkownika
Harna
Łurzowy Kłulik
Posty: 5588
Rejestracja: ndz, 05 mar 2006 17:14

Post autor: Harna »

Bebe pisze:Czy dział ZakuŻonych Warsztatów aż tak daje w kość, że w Autorach rodzi się potrzeba odreagowania? ;))
A tam od razu odreagowania. Jak człowiek co chwila czyta, że wszystko już było, że elf i krasnolud, że karczma, że o-ry-ginalnie ma być, że ale osso chodzi itd., to coś w człowieku zostaje. Myśl jakaś nieśmiała. A jeśli tym człowiekiem jestem ja, to czasem wychodzi takie coś :-) Więc nie odreagowanie, a raczej inspiracja. Cieszyć się, mendy i bestyje ;-)
Bebe pisze:Że obecnie Autorzy biorą tylko bohaterów o-ry-gi-nalnych. Nie-sztam-po-wych. Wiem, że to przerysowanie, aczkolwiek faktycznie, na tle doświadczeń warsztatowych można rzec, że problem istnieje. :))
A czytałaś ostatnio jakieś typowe, polskie fantasy? (Poza ZW, teksty publikowane mam na myśli.) Takie z elfami, krasnoludami właśnie? Bo odnoszę wrażenie, że wszyscy autorzy, czy to debiutanci, czy to tzw. starzy wyjadacze, robią wszystko, żeby ich z typowym fantasy nie skojarzyć. I wymyślają coś na przekór bądź na wspak - jakieś aniołki, jakieś jeleniowate konie, cyfrale czy insze Drakkaineny, Pasie, Nocarze, Wąże... tfu, Węże itd. Wsio inaczej :-) Taka obserwacyja.
– Wszyscy chyba wiedzą, że kicający łurzowy kłulik to zapowiedź śmierci.
– Hmm, dla nas znaczy coś całkiem odmiennego – szczęśliwe potomstwo...
© Wojciech Świdziniewski, Kłopoty w Hamdirholm
Wzrúsz Wirúsa!

Awatar użytkownika
Bebe
Avalokiteśvara
Posty: 4592
Rejestracja: sob, 25 lut 2006 13:00

Post autor: Bebe »

Harna pisze: A czytałaś ostatnio jakieś typowe, polskie fantasy?
Nie czytałam. Problem polega na tym, że ja sobie chwalę, że nie czytałam. Może odrzut autorów i czytelników od typówki wynika z prostego faktu - jeśli chcesz typową fantasy, to masz na rynku mnóstwo przekładów. Głównie są to książki powiązane z grami. Te ostatnie również dostarczają miłośnikom "twardej klasyki" pole do popisu- można sobie stworzyć archetypicznego elfa i nim grać. :) Sama tak robię w cRPG. Tworzę przeraźliwe archetypiczne postaci i mnie to bawi. Ale jednak od książki wymagam nieco więcej. A skoro już ma być o elfach i krasnoludach, to niech przynajmniej zaskoczy mnie czymś.
Sama tak postąpiłaś - wzięłaś typowe postaci, które potraktowałaś tak bardzo nietypowo, że wyszło ciekawe opko. :)
Ale tutaj znów wpadamy w dyskusję nad tym, dlaczego fantasy to muszą być akurat elfy i krasnoludy, a nie chrabąszcze i muchy. ;))
Z życia chomika niewiele wynika, życie chomika jest krótkie
Wciąż mu ponura matka natura miesza trociny ze smutkiem
Ale są chwile, że drobiazg byle umacnia wartość chomika
Wtedy zwierzyna łapki napina i krzyczy ze swego słoika

Awatar użytkownika
Harna
Łurzowy Kłulik
Posty: 5588
Rejestracja: ndz, 05 mar 2006 17:14

Post autor: Harna »

Bebe pisze:Problem polega na tym, że ja sobie chwalę, że nie czytałam.
A ja nie wiem, czy sobie chwalę. Bo korzystanie z archetypicznych postaci czy wzorców nie zawsze oznacza tworzenie czegoś sztampowego z gatunku "ale to już było", prawda? Oprócz "co" jest jeszcze "jak" :-)
Bebe pisze:Sama tak postąpiłaś - wzięłaś typowe postaci, które potraktowałaś tak bardzo nietypowo, że wyszło ciekawe opko. :)
Ano właśnie :-)
Bebe pisze:Ale tutaj znów wpadamy w dyskusję nad tym, dlaczego fantasy to muszą być akurat elfy i krasnoludy, a nie chrabąszcze i muchy. ;))
W zasadzie... Czemu nie? Skarabeusze parające się brudną robotą, cmentarne "tramwaje", banda morderczych modliszkek... ;-)
– Wszyscy chyba wiedzą, że kicający łurzowy kłulik to zapowiedź śmierci.
– Hmm, dla nas znaczy coś całkiem odmiennego – szczęśliwe potomstwo...
© Wojciech Świdziniewski, Kłopoty w Hamdirholm
Wzrúsz Wirúsa!

Awatar użytkownika
Bebe
Avalokiteśvara
Posty: 4592
Rejestracja: sob, 25 lut 2006 13:00

Post autor: Bebe »

Harna pisze: W zasadzie... Czemu nie? Skarabeusze parające się brudną robotą, cmentarne "tramwaje", banda morderczych modliszkek... ;-)
Dobrze kombinujesz, dobrze. :)) Będą z Ciebie ludzie. :)

A ja sobie doczytałam przy okazji resztę literatury w bieżącym numerze.

Wieża – nastrojowy short, aczkolwiek jak dla mnie zbyt wiele niedomówień. Trochę kojarzyło się z sesją rpg. Poza tym – ja naprawdę nie wiem co kryje się za drzwiami. ;))

Właściwy instrument – również krótkie, ale jaka różnica! Oto jest short z prawdziwego zdarzenia – ma BARDZO MOCNĄ puentę. A w dodatku ja się tej puenty nie spodziewałam. Stąd duży plus i życzenia, oby współpraca z Autorem była owocna :)

O człowieku, który chciał być pisarzem
Mam wrażenie, że opowiadanie zostało ucięte – w najciekawszym momencie. Zakończenie nie przemawia do mnie nic a nic. Oczekiwałabym raczej innego rozwoju wydarzeń – co jest oczywiście moim subiektywnym wymysłem – na przykład, że główny bohater zostanie zmuszony do wykonania zabiegu na Stefanie. I to by był dopiero Frankenstein.
Tymczasem zakończenie typu: „wyszedłem, do dzisiaj źle to wspominam, pewnie dopiął swego" oznacza dla mnie, że autorowi zabrakło pomysłu. Temat podjęty widzę tak: jak być pisarzem, który obiektywnie / krytycznie potrafi spojrzeć na swoje dzieła. Bardzo aktualny temat. W sumie wkomponowuje się w temat opka Harny. Czyży Autorów męczyła ostatnio kwestia nie tego "co" ale "jak"? [Harna, przepraszam, że tak bez autoryzacji sobie pozwoliłam użyć Twoich słów :) ]
Także mogę wystawić pozytywna ocenę za nakręcenie wydarzeń i doprowadzenie czytelnika do dużego zainteresowania tym, co Stefan jeszcze wymyśli. Oraz negatywną ocenę za paskudne ucięcie tematu. Fuk, tak się nie robi.
Z życia chomika niewiele wynika, życie chomika jest krótkie
Wciąż mu ponura matka natura miesza trociny ze smutkiem
Ale są chwile, że drobiazg byle umacnia wartość chomika
Wtedy zwierzyna łapki napina i krzyczy ze swego słoika

Awatar użytkownika
Ebola
Straszny Wirus
Posty: 12009
Rejestracja: czw, 07 lip 2005 18:35
Płeć: Nie znam

Post autor: Ebola »

Harna pisze:A czytałaś ostatnio jakieś typowe, polskie fantasy?
Szczęśliwie, nie :D
Bebe pisze:
Harna pisze: W zasadzie... Czemu nie? Skarabeusze parające się brudną robotą, cmentarne "tramwaje", banda morderczych modliszkek... ;-)
Dobrze kombinujesz, dobrze. :)) Będą z Ciebie ludzie. :)
Yes! Yes! Mordercze modliszki, dręczone wyrzutami sumienia. jedna z nich zakochuje się w partnerze i postanawia zerwać z tracycją. Razem ruszają cmentarnym tramwajem na poszukiwanie starego Skarabeusza, który.... mniam...
Bebe pisze: Właściwy instrument – również krótkie, ale jaka różnica! Oto jest short z prawdziwego zdarzenia – ma BARDZO MOCNĄ puentę. A w dodatku ja się tej puenty nie spodziewałam. Stąd duży plus i życzenia, oby współpraca z Autorem była owocna :)
A popatrz, a dla mnie to zgrabne, ale przewidywalne. Przy opisie klawiszy wszystko stało się jasne.
Bebe pisze: O człowieku, który chciał być pisarzem
... Bardzo aktualny temat. W sumie wkomponowuje się w temat opka Harny. Czyży Autorów męczyła ostatnio kwestia nie tego "co" ale "jak"? [Harna, przepraszam, że tak bez autoryzacji sobie pozwoliłam użyć Twoich słów :) ]
Także mogę wystawić pozytywna ocenę za nakręcenie wydarzeń i doprowadzenie czytelnika do dużego zainteresowania tym, co Stefan jeszcze wymyśli. Oraz negatywną ocenę za paskudne ucięcie tematu. Fuk, tak się nie robi.
A mnie to nie przeszkadzało. raczej z ulgą, wraz z bohaterem, opuściłam Stefana. Natomiast, ważna w tym opowiadaniu wydaje mi się motywacja, nie świr. Powody, które nakłoniły S. do szukania takich rozwiązań.
Jedz szczaw i mirabelki, a będziesz, bracie, wielki!
FORUM FAHRENHEITA KOREĄ PÓŁNOCNĄ POLSKIEJ FANTASTYKI! (Przewodas)
Wzrúsz Wirúsa!

Awatar użytkownika
Harna
Łurzowy Kłulik
Posty: 5588
Rejestracja: ndz, 05 mar 2006 17:14

Post autor: Harna »

Ebola pisze:
Bebe pisze:
Harna pisze: W zasadzie... Czemu nie? Skarabeusze parające się brudną robotą, cmentarne "tramwaje", banda morderczych modliszkek... ;-)
Dobrze kombinujesz, dobrze. :)) Będą z Ciebie ludzie. :)
Yes! Yes! Mordercze modliszki, dręczone wyrzutami sumienia. jedna z nich zakochuje się w partnerze i postanawia zerwać z tracycją. Razem ruszają cmentarnym tramwajem na poszukiwanie starego Skarabeusza, który.... mniam...
No proszę, na brak pomysłów narzekam, a tu się takie cudeńka kryją :-)
– Wszyscy chyba wiedzą, że kicający łurzowy kłulik to zapowiedź śmierci.
– Hmm, dla nas znaczy coś całkiem odmiennego – szczęśliwe potomstwo...
© Wojciech Świdziniewski, Kłopoty w Hamdirholm
Wzrúsz Wirúsa!

Awatar użytkownika
flamenco108
ZakuŻony Terminator
Posty: 2229
Rejestracja: śr, 29 mar 2006 00:01
Płeć: Mężczyzna

Post autor: flamenco108 »

Pomaleńku podczytuję sobie najnowszego Fahrenheita i jak zwykle najpierw przedarłem się przez publicystykę. Na wstępie pragnę serdecznie podziękować Szanownej Redakcji za wspaniały art Yeskova. Brak słów z zachwytu.
Oczywiście pan Adam Cebula jak zwykle trzyma poziom. Odbrązawianie plus zastrzyk wiedzy - o każdej porze dnia i nocy.
Andrzej Zimniak - ciekawe, sam czasem mielę coś takiego pod czaszką.
Komiks - cieszy. Zwięzły i dobry.
Zachęcony lekturą tego wątku, sięgnąłem do "Rozmowy dyskwalifikującej". Wesołe, sprawnie napisane. Nie podobał mi się początek - dosłownie pierwsze zdania. Rzeczywiście zabrakło mocnego zakończenia. Ale plusik.

Pozostałe teksty - po przeczytaniu.
Nondum lingua suum, dextra peregit opus.

Awatar użytkownika
Bebe
Avalokiteśvara
Posty: 4592
Rejestracja: sob, 25 lut 2006 13:00

Post autor: Bebe »

Ebola pisze: Właściwy instrument A popatrz, a dla mnie to zgrabne, ale przewidywalne. Przy opisie klawiszy wszystko stało się jasne.

Heh, tylko, że dla mnie było to DOPIERO przy opisie klawiszy. A nie na samym początku. :))) Bardzo mi się ta puenta podobała. :))
Ebola pisze: A mnie to nie przeszkadzało. raczej z ulgą, wraz z bohaterem, opuściłam Stefana. Natomiast, ważna w tym opowiadaniu wydaje mi się motywacja, nie świr. Powody, które nakłoniły S. do szukania takich rozwiązań.
Szczerze powiem, że ciekawe w tym opku było właśnie to, co wyprawiał Stefan, to jakie miał pomysły - w tym i motywacje. Czyli się zgadzam z przedmówczynią. Ale jak dla mnie - Stefan jest głównym bohaterem. Był lekko przerażający w swoim rodzaju, ale ja bym go tak szybko nie opuściła, bo ciekawa jestem, jak by się autor wywiązał z realizacji stefanowych pomysłów. To by mogła być dopiero fantastyka. :)))
Z życia chomika niewiele wynika, życie chomika jest krótkie
Wciąż mu ponura matka natura miesza trociny ze smutkiem
Ale są chwile, że drobiazg byle umacnia wartość chomika
Wtedy zwierzyna łapki napina i krzyczy ze swego słoika

Awatar użytkownika
Yuki
Furia Bez Pardonu
Posty: 2182
Rejestracja: śr, 22 cze 2005 13:17

Post autor: Yuki »

Przeczytałam Cichowęża. Znów nie mogłam się oderwac od lektury, a niech to! Niesamowicie wciąga i oczywiście zżera mnie teraz ciekawośc co będzie dalej. Czuję się prawie jak Vesper na głodzie ;-))).

EDITED:

Nie zobaczył niczego, ciemność spowijała go dookoła, na podobieństwo złowrogi całun.

złowrogiego całunu?

:-)
There's some questions got answers and some haven't

Awatar użytkownika
Ebola
Straszny Wirus
Posty: 12009
Rejestracja: czw, 07 lip 2005 18:35
Płeć: Nie znam

Post autor: Ebola »

Bebe pisze: Ale jak dla mnie - Stefan jest głównym bohaterem. Był lekko przerażający w swoim rodzaju, ale ja bym go tak szybko nie opuściła, bo ciekawa jestem, jak by się autor wywiązał z realizacji stefanowych pomysłów. To by mogła być dopiero fantastyka. :)))
Wiesz, Bebe, może nie pociągnął tematu, bo przeraził się bardziej niż Ty. W końcu pisze i...kto wie, jakie myśli mogły mu przyjść do głowy...
Jedz szczaw i mirabelki, a będziesz, bracie, wielki!
FORUM FAHRENHEITA KOREĄ PÓŁNOCNĄ POLSKIEJ FANTASTYKI! (Przewodas)
Wzrúsz Wirúsa!

Awatar użytkownika
Ika
Oko
Posty: 4256
Rejestracja: czw, 09 cze 2005 11:26

Post autor: Ika »

Yuki pisze: Nie zobaczył niczego, ciemność spowijała go dookoła, na podobieństwo złowrogi całun.

złowrogiego całunu?

:-)
No i korekta w osobie Karoli pójdzie klęczeć na grochu :)))
Im mniej zębów tym większa swoboda języka

Awatar użytkownika
Yuki
Furia Bez Pardonu
Posty: 2182
Rejestracja: śr, 22 cze 2005 13:17

Post autor: Yuki »

Ika pisze:No i korekta w osobie Karoli pójdzie klęczeć na grochu :)))
Tylko proszę nie wydać, kto uprzejmNie doniósł o niedopatrzeniu ;-)).
There's some questions got answers and some haven't

Awatar użytkownika
Harna
Łurzowy Kłulik
Posty: 5588
Rejestracja: ndz, 05 mar 2006 17:14

Post autor: Harna »

Od następnego numeru Karola ma w tej materii wsparcie królików z Wodnikowego Wzgórza ;-)
– Wszyscy chyba wiedzą, że kicający łurzowy kłulik to zapowiedź śmierci.
– Hmm, dla nas znaczy coś całkiem odmiennego – szczęśliwe potomstwo...
© Wojciech Świdziniewski, Kłopoty w Hamdirholm
Wzrúsz Wirúsa!

Awatar użytkownika
agrafek
Mamun
Posty: 107
Rejestracja: czw, 17 lis 2005 15:23

Post autor: agrafek »

Przeczytałem nareszcie, to i mogę się podzielić wrażeniami. A jak już się podzielę, przeczytam inne wpisy w tym wątku i pewnikiem odkryję, że inni napisali już wszystko przede mną;).

Rafał Dębski, Fliegritterzy.
Podobało mi się – zabawne i z niezłym pomysłem. Mam małe wątpliwości, czy wobec perspektywy pewnego podboju cesarz przejmowałby się gadaniem kościoła i ewentualnym awansem pospólstwa – na jedno i drugie można by przecież coś poradzić, ale to takie marudzenie;). Podoba mi się, jak sprytnie i dowcipnie wykorzystał autor typowe schematy „Archiwum X” – latające spodki, tajemnicze eksperymenty pod kontrola armii, samotnego poszukiwacza prawdy i spisek rządowy mający na celu utajnienie tego wszystkiego.

Jon Everson, Właściwy instrument
Sympatyczna makabreska. Nawet jeśli można było odgadnąć zakończenie, to przede wszystkim dlatego, że tekst pozostawał wierny schematom konwencji, ale w tym – moim zdaniem – leży jego urok.

Daniel Greps, O człowieku, który chciał być pisarzem
Po zakończeniu lektury tego opowiadania, gorączkowo szukałem strzałeczki, która pozwoliłaby mi wklikać się na następną stronę. I nic. Chyba mi Internet siada i źle się łączę z Fahrenheitem, bo to nie może być koniec opowiadania. Przecież autor nie mógł budować wstępu, by podsumować całość jednym akapitem, który w dodatku poddaje w wątpliwość fantastyczność tekstu.
Mógł, czy ja mam problemy techniczne?
Poza tym podobała mi się napisana na nowo historia szalonego geniusza i jego nieco zagubionego, mimowolnego towarzysza. Autor utrzymał ton gawędy, trochę wspomnień, prawie poczułem się, jakbym czytał powieści z początku wieku, choć napisane równocześnie zupełnie współcześnie. Naprawdę mi się podobało. Aż dotarłem do uciętego końca. Ale cały czas wierzę, że to błąd techniczny.

Marta Kisiel, Rozmowa dyskwalifikacyjna
O, ubawiłem się! Tym bardziej, że i mnie zdarzało się brać udział w dyskusjach na temat przeelfienia i przekrasnoludzenia fantasy. Wmieszała do tego autorka biurokrację popisowo, dostarczając mi przedniej zabawy. Dziękuję.
(choć i tak nadal cierpię na przesyt elfów i krasnoludów)

Magdalena Kozak, Cichowąż
Wiele nie powiem, bo to początek powieści. Ale ciekaw jestem co będzie dalej.

Paweł Pająk, Wieża
Obrazek. Trudno mi coś powiedzieć na jego temat, bo żaden ze mnie krytyk, a już zupełnie nie znam się na malarstwie.

Radosław Samlik, Smocza łza
Prawdę mówiąc – przepraszam autorze – nie przeczytałem. Skopiowałem sobie to opowiadanie, więc może nadrobię. Przejrzałem tylko pobieżnie to opowiadanie nie ukrywam, że zrobiło na mnie wrażenie zabawnego.
Przy okazji tego stwierdzenia pojawiła się, niestety, w mojej głowie myśl o tym, iż oprócz przesytu elfów i krasnoludów zaczynam odczuwać przesyt zabawnych opowiadań w konwencji fantasy. I jeśli w opowiadaniu osnową wszystkiego jest dowcip bądź dowcipy, fabuła zaś mieści się w tekście tylko dlatego, że jakaś być musi mój początkowy uśmiech staje się kwaśny. Od razu zaznaczam – to co mówię nie dotyczy tego opowiadania, bo nie przeczytałem go dokładnie, pomijając początek, jedynie ów początek nasunął mi takie skojarzenia. Niniejszym przepraszam autora, że się tak wymądrzam przy okazji jego tekstu, nad którym wybrzydzać nie wybrzydzam, bo mi nie wolno, bo nie mam tekstu. Po prostu wygłaszam refleksję bardziej ogólnej natury, która brzmi:
„Dobrze jest pisać dowcipnie ale niedobrze pisać wyłącznie dla dowcipu”.

ODPOWIEDZ